ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ ΡΟΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ - ΕΠΙΔΙΚΑΣΗ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΔΙΑΛΟΓΗ ΡΟΔΙΩΝ (ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ)

Α.Π. 61/2019 (Α2, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)

ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ ΡΟΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ – ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΝΤΟΣ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΡΟΔΙΑ – ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ – ΕΠΙΔΙΚΑΣΗ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΔΙΑΛΟΓΗ ΡΟΔΙΩΝ (ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ) – Εν προκειμένω, το Εφετείο διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες ως προς την παραδοχή του ότι οι εναγόμενοι οφείλουν (και) αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας της ενάγουσας από την αυθαίρετη διαλογή των ροδιών από τους εναγομένους, αφού αν και επιδικάζει στην ενάγουσα ως τίμημα των πωληθέντων ροδιών βάσει των τιμολογίων το αναφερόμενο ποσό, στη συνέχεια της επιδικάζει επί πλέον και αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας της από την αυθαίρετη διαλογή χωρίς να διατυπώνει παραδοχή για τον τρόπο υπολογισμού της ζημίας – Βάσιμος ο λόγος αναίρεσης (513, 914, 297, 298, 932 ΑΚ)

Αριθμός 61/2019 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

A2' Πολιτικό Τμήμα 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, Αβροκόμη Θούα, Γεώργιο Αποστολάκη, Θεόδωρο Κανελλόπουλο και Αναστασία Περιστεράκη - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 8 Οκτωβρίου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1) Αγροτικού Συνεταιρισμού με την επωνυμία "..." και τον διακριτικό τίτλο "...", που εδρεύει στον ... και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) Γ. Γ. του Ι., 3) Γ. Α. του Α. και 4) Φ. Γ. του Θ., κατοίκων .... Εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Γεώργιο Οικονόμου. Της αναιρεσίβλητης: Δ. Σ. του Ν., συζύγου Λ. Κ., κατοίκου .... Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Χρίστο Κούσουλα. 
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 26-4-2013 αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Δράμας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 140/2014 του ίδιου Δικαστηρίου και 268/2017 του Μονομελούς Εφετείου Θράκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 3-10-2017 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος της αναιρεσίβλητης την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά την έννοια του άρθρου 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ, η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση όταν στο αιτιολογικό, που συνιστά την ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού, δεν αναφέρονται καθόλου ή αναφέρονται ανεπαρκώς ή αντιφατικώς τα πραγματικά περιστατικά στα οποία το δικαστήριο της ουσίας στήριξε την κρίση του επί ζητήματος με ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης και έτσι δεν μπορεί να ελεγχθεί αν στη συγκεκριμένη περίπτωση συνέτρεχαν οι όροι του κανόνα ουσιαστικού δικαίου που εφαρμόσθηκε ή δεν συνέτρεχαν οι όροι εκείνου που δεν εφαρμόσθηκε. Εξάλλου, κατά το άρθρο 559 αριθ. 8 εδ. β' ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται και αν το δικαστήριο παρά το νόμο δεν έλαβε υπόψη πράγματα, που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Ως πράγματα, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, νοούνται οι αυτοτελείς ισχυρισμοί των διαδίκων που συγκροτούν την ιστορική βάση και, επομένως, θεμελιώνουν το αίτημα αγωγής, ανταγωγής, ένστασης ή αντένστασης, όπως είναι η ένσταση μερικής ή πλήρους αποσβέσεως της οφειλής με καταβολή.

Εν προκειμένω, το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αφού εξαφάνισε κατά το άρθρο 528 ΚΠολΔ την πρωτόδικη απόφαση, που είχε εκδοθεί ερήμην των εναγομένων (εκκαλούντων και ήδη αναιρεσειόντων), δίκασε την υπόθεση κατ' ουσίαν, δεχόμενο κατά το ενδιαφέρον την αναιρετική διαδικασία μέρος, τα ακόλουθα: "Η ενάγουσα (και ήδη αναιρεσίβλητη), Δ. Σ., του Ν., συζ Λ. Κ., αγρότισσα, είναι μέλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού με την επωνυμία "...". Δυνάμει του από 05.10.2012 συμφωνητικού συνεργασίας, το οποίο καταρτίστηκε μεταξύ του εναγόμενου συνεταιρισμού (και ήδη αναιρεσείοντος), που εδρεύει στο Δημοτικό Διαμέρισμα ... Αγροτικού Συνεταιρισμού, με την επωνυμία "..." και το διακριτικό τίτλο "...", νόμιμα εκπροσώπουμένου από τον Γ. Α. (τρίτο εναγόμενο και ήδη τρίτο αναιρεσίβλητο) και του συνεταιρισμού - του οποίου μέλος είναι η ίδια ενάγουσα - νόμιμα εκπροσωπούμενου από την Α. Γ. (πρόεδρο αυτού και μη διάδικο στην παρούσα δίκη), συμφωνήθηκε ότι ο εναγόμενος συνεταιρισμός (που στο εξής θα αποκαλείται αγοραστής), θα αγόραζε όλα τα νωπά επιτραπέζια ρόδια Α' και Β' ποιότητας που θα παρήγαγε ο συνεταιρισμός του οποίου μέλος είναι η ενάγουσα (και το οποίο στο εξής θα αποκαλείται πωλητής), αντί τιμήματος που αναφέρεται στο ως άνω συμφωνητικό και με τους λοιπούς όρους και συμφωνίες που επίσης περιλαμβάνονται σ' αυτό. Ειδικότερα, συμφωνήθηκε ότι: "ο πωλητής θα παραδώσει στον αγοραστή νωπό επιτραπέζιο ρόδι Α'και Β' ποιότητας .... η ποσότητα εκτιμάται σε 40.000 κιλά για το "πρώτο χέρι" συγκομιδής καθώς και η υπόλοιπη ποσότητα που θα συγκομισθεί στα υπόλοιπα στάδια συγκομιδής από τα ίδια χωράφια. Η τιμή καθορίζεται σε 0,75 ευρώ για την Α' ποιότητα και 0,35 ευρώ για την Β' ποιότητα. Ο αγοραστής υποχρεούται να προμηθεύσει τον πωλητή με τελάρα συγκομιδής και να μεταφέρει με δικά του μεταφορικά μέσα τα ρόδια στην έδρα του. Ο πωλητής θα φροντίζει να συγκεντρώνεται κάθε φορά ποσότητα ροδιού περίπου 15.000 κιλά, έτσι ώστε να συμπληρώνεται ολόκληρο το απαιτούμενο τονάζ του φορτηγού. Η συγκομιδή θα αρχίσει την Δευτέρα 8/10/2012. Σε κάθε συγκομιδή ο αγοραστής θα ενημερώνεται από τον πωλητή για την ακριβή ημερομηνία διαλογής των ροδιών σε Α' - Β' ποιότητα και φύρα στην έδρα του, προκειμένου αυτός να παρίσταται με εκπροσώπους του. Αμέσως μετά την διαλογή θα τιμολογείται κάθε φορτίο και θα αποπληρώνεται ως εξής: - 20% της συνολικής αξίας θα καταβάλλεται άμεσα με την έκδοση του τιμολογίου σε τραπεζικό λογαριασμό του πωλητή -80% της συνολικής αξίας θα κατατίθεται στον τραπεζικό λογαριασμό του πωλητή σε διάστημα 90 ημερών από την έκδοση του τιμολογίου". Προφανές καθίσταται ότι, το ως άνω συμφωνητικό ίσχυε και για σχέσεις μεταξύ των μελών του συνεταιρισμού στον οποίο ανήκει η ενάγουσα και του εναγόμενου συνεταιρισμού, καθώς τούτο προκύπτει και από το ότι ο εναγόμενος συνεταιρισμός έχει αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις του από τα τιμολόγια πώλησης ροδιών της ενάγουσας με τα υπ' αριθμ. …4/10.11.2012, ….0/20.11.2012 και ….1/20.11.2012 ειδικά διπλότυπα δελτίων απαλλαγής από το Φ.Π.Α., επιπλέον δε και του ότι, σ' αυτά καταχωρίζεται στα βιβλία του εναγόμενου συνεταιρισμού υπ' αριθμ. βιβλ. Μητρώου …..02, δηλαδή, με τον αυτό αριθμό με τον οποίο είναι καταχωρημένος και ο συνεταιρισμός (του οποίου μέλος είναι η ενάγουσα).

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, σε εκτέλεση της ως άνω συμφωνίας, με την παραπάνω ιδιότητά της, η ενάγουσα, ήτοι ως μέλος του εν λόγω συνεταιρισμού, πώλησε και παρέδωσε στον εναγόμενο συνεταιρισμό τις αναφερόμενες στην υπό κρίση αγωγή ποσότητες ροδιών, συνολικής αξίας 9.191,07 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, καθώς και ότι, ο τελευταίος παρέλαβε ανεπιφύλακτα από την ενάγουσα τα ως άνω εμπορεύματα, ώστε ορθά εκδόθηκαν (από την ενάγουσα) τα σχετικά τιμολόγια πώλησης - δελτία αποστολής επί πιστώσει, ήτοι τα υπ' αριθμ. .... και συμφωνήθηκε με τον εναγόμενο συνεταιρισμό να καταβάλει το τίμημα που αντιστοιχεί στις ως άνω πωλήσεις ως εξής, ήτοι το 20% κάθε τιμολογίου εντός είκοσι (20) ημερών από την επομένη της έκδοσης αυτού και το υπόλοιπο 80% εντός ενενήντα (90) ημερών από την επομένη της έκδοσής του. Ωστόσο, ο τελευταίος (εναγόμενος συνεταιρισμός) αρνείται να καταβάλει το τίμημα που αντιστοιχεί στις ως άνω πωλήσεις, παρά τις συνεχείς οχλήσεις της ενάγουσας. Κατόπιν τούτων, προέκυψε ότι, οι εναγόμενοι για την παραπάνω αιτία, οφείλουν να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον : α) το ποσό των 9.191,07 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της από 20.03.2013 εξώδικης πρόσκλησης της ενάγουσας, ήτοι από την 26.03.2013, β) το ποσό των 4.249,93 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση για την ποσότητα ροδιών που τους πώλησε η ενάγουσα και την οποία αυτή παρέλαβαν και στη συνέχεια ψευδώς υποτίμησαν ρόδια Α' ποιότητας σε Β' ποιότητας και καθόρισαν' ποσότητα των ως άνω γεωργικών προϊόντων ως "φύρα", ενώ αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ενεργώντας δόλια και με σκοπό το παράνομο κέρδος.

Λαμβανομένων, δε, υπόψη, του είδους και της βαρύτητας της προσβολής, των συνθηκών τέλεσης της πράξης, του βαθμού της υπαιτιότητας των εναγομένων, της προεκτεθείσας επαγγελματικής δραστηριότητας αυτών, καθώς και της ενάγουσας, που τυγχάνει αγρότισσα με δραστηριότητα σχετική με την εμπορία και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων, της οικονομικής και κοινωνικής καταστάσεως των μερών, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικασθεί στην ενάγουσα ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο, μετά τη στάθμιση των ως άνω κατά νόμο στοιχείων, ενώ το ως άνω ποσό κατά την κοινή πείρα, την δικαστηριακή πρακτική και την περί δικαίου συνείδηση, δεν υπολείπεται (και μάλιστα καταφανώς) των συνήθως επιδικαζόμενων σε παρόμοιες περιπτώσεις, παρά τα όσα αντίθετα υποστήριξε με αυτοτελή λόγο έφεσης η εκκαλούσα.

Κατά συνέπεια, ενόψει των ανωτέρω, θα πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον: α) το ποσό των 9.191,07 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της από 20.03.2013 εξώδικης πρόσκλησης της ενάγουσας, ήτοι από την 26.03.2013, β) το ποσό των 4.249,93 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση και γ) το ποσό των 2.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη λόγω της αδικοπραξίας τους, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό>>.

Υπό τα περιστατικά όμως αυτά, το Εφετείο διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες ως προς την παραδοχή του ότι οι εναγόμενοι οφείλουν (και) αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας της ενάγουσας από την αυθαίρετη διαλογή των ροδιών από τους εναγομένους, υπολογισθείσα συνολικά στο ποσό των 4249,93 ευρώ. Ειδικότερα, αν και επιδικάζει στην ενάγουσα ως τίμημα των πωληθέντων ροδιών βάσει των τιμολογίων συνολικά 9191,07 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της από 20-3-2013 εξώδικης πρόσκλησης δηλ από 26-3-2013, στη συνέχεια της επιδικάζει επί πλέον και αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας της από την αυθαίρετη διαλογή των ως άνω ροδιών από τους εναγομένους συνολικά 4249,93 ευρώ. Ενώ όμως προσδιορίζει με σαφήνεια την αιτία της ζημίας, συνιστάμενη στο ότι οι εναγόμενοι καθόρισαν παρά τα συμφωνηθέντα μονομερώς τη "φύρα" και τις ποιοτικές κατηγορίες, στη συνέχεια υπολογίζοντας το ύψος της ζημίας της ενάγουσας από τις επιλογές των εναγομένων δέχεται τα εξής: <<Κατά συνέπεια, ενόψει των ανωτέρω, θα πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον : α) το ποσό των 9.191,07 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της από 20.03.2013 εξώδικης πρόσκλησης της ενάγουσας, ήτοι από την 26.03.2013, β) το ποσό των 4.249,93 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση>>", χωρίς να διατυπώνει παραδοχή για τον τρόπο υπολογισμού της ζημίας, με βάση την οποία (παραδοχή) να δικαιολογείται λογικά το ως άνω αποδεικτικό συμπέρασμα, δηλαδή ότι η ζημία της ενάγουσας από την αιτία αυτή ανήλθε σε 4.249,93 ευρώ. Πιο συγκεκριμένα, το Εφετείο παραλείπει να παραθέσει την αιτιολογία για το ποιά ήταν και πώς υπολογίσθηκε η ποσότητα των ροδιών, επί της οποίας καθορίσθηκε η άνω αποζημίωση, με βάση την συνολική ποσότητα ροδιών που πώλησε η ενάγουσα στους εναγόμενους. Έτσι, αποβαίνει ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής εφαρμογής των ουσιαστικού δικαίου διατάξεων των άρθρων 914, 297, 298 ΑΚ τις οποίες το Εφετείο παραβίασε όχι ευθέως, αλλ' εκ πλαγίου, στερώντας έτσι την απόφασή του από νόμιμη βάση. Επομένως, είναι βάσιμος ο τρίτος λόγος της αιτήσεως, κατά το πρώτο του μέρος, με τον οποίο προβάλλεται αιτίαση από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ. Πλέον τούτων, οι αναιρεσείοντες προσάπτουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και την αναιρετική πλημμέλεια από τον αριθμό 8 περ. β' του άρθρου 559 ΚΠολΔ, ισχυριζόμενοι ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη την ένσταση καταβολής ποσού 36.638,75 ευρώ την 31.10.2014 και 9.553 ευρώ την 21.11.2014 (δηλαδή σε χρόνο μετά την έκδοση της πρωτόδικης αποφάσεως) στον τραπεζικό λογαριασμό του Αγροτικού Συνεταιρισμού ... στην Τράπεζα Πειραιώς, του οποίου μέλος είναι η ενάγουσα, καθώς και ότι το δεύτερο ποσό των 9553 ευρώ αφορούσε την οφειλή έναντι αυτής ανερχομένη σε 9191,07 ευρώ.

Όπως προκύπτει από την επισκόπηση των από 9.12.2016 προτάσεων (σελ. 6), που οι εναγόμενοι εκκαλούντες και ήδη αναιρεσείοντες κατέθεσαν πριν από τη συζήτηση της εφέσεώς τους, οι τελευταίοι πράγματι πρόβαλαν την ανωτέρω νόμιμη (άρθρο 416 ΑΚ) ένσταση, η οποία ως οψιγενής ήταν και παραδεκτή, δεδομένου ότι οι επικαλούμενες καταβολές έλαβαν χώρα την 31.10.2014 και 21.11.2014, δηλαδή μετά τη έκδοση της πρωτόδικης απόφασης (18.7.2014), επί πλέον δε με βάση τα επικαλούμενα αποδεικτικά στοιχεία εκ μέρους των εκκαλούντων αποδεικνυόταν εγγράφως από τα καταθετήρια (άρθρα 528, 527, 269 παρ. 2 ΑΚ).

Ωστόσο, το Εφετείο, όπως προκύπτει από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης, παράβλεψε και δεν έλαβε υπόψη την ανωτέρω ένσταση η οποία είναι ουσιώδης, αφού η παραδοχή της θα ασκούσε πρόδηλα επίδραση στο διατακτικό της απόφασης με τον καταλογισμό, κατά τα άρθρα 422 και 423 ΑΚ, των καταβληθέντων στο τελικά επιδικαστέο στην ενάγουσα ποσό. Επομένως, είναι βάσιμος και ο σχετικός πρώτος λόγος της αιτήσεως.

Μετά από αυτά παρέλκει η έρευνα των λοιπών προβαλλόμενων από τους αναιρεσείοντες λόγων αναίρεσης γιατί καταλαμβάνονται από την αναιρετική εμβέλεια των λόγων, που έγιναν δεκτοί. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση για αναίρεση πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Στη συνέχεια πρέπει κατά την παρ. 3 του άρθρ. 580 ΚΠολΔ να παραπεμφθεί η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από δικαστή άλλον από αυτόν που εξέδωσε την απόφαση αυτή, ενώ η αναιρεσίβλητη που νικήθηκε πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσειόντων, οι οποίοι δεν κατέθεσαν προτάσεις (άρθρα 176, 183, 189 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί κατά την παρ. 3 του άρθρ. 495 ΚΠολΔ η απόδοση στους αναιρεσείοντες του παραβόλου που καταβλήθηκε απ' αυτούς.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

Αναιρεί την 268/2017 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θράκης. 

Παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, που θα συγκροτηθεί όμως από δικαστή άλλον από αυτόν που εξέδωσε την αναιρούμενη απόφαση. 

Διατάσσει την απόδοση στους αναιρεσείοντες του παραβόλου που καταβλήθηκε απ' αυτούς. Και 

Καταδικάζει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσειόντων, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ. 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 27 Νοεμβρίου 2018.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 16 Ιανουαρίου 2019.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ