ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΥΦΛΕΚΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ – ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΟΒΑΡΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΖΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΡΙΤΩΝ – ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΩΔΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ - ΣΥΝΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΖΗΜΙΑΣ

Α.Π. 59/2019 (Α2, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)

ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΥΦΛΕΚΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ – ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΟΒΑΡΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΖΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΡΙΤΩΝ – ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΩΔΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ - ΣΥΝΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΖΗΜΙΑΣ – ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ – ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΣ Ή ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΘΕΝΟΣ – ΣΧΕΣΗ ΠΡΟΣΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ - ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΕΙ Ο ΕΝΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ – Εν προκειμένω αποδεικνύεται ότι το ένδικο ατύχημα οφείλεται, εκτός των άλλων, και στη συγκλίνουσα αμελή συμπεριφορά των προστηθέντων της τέταρτης εναγομένης, η οποία συνίστατο στο κατά τα ανωτέρω αποδειχθέν σύνολο ενεργειών και παραλείψεων που προηγήθηκαν ως αίτιο του ζημιογόνου αποτελέσματος, με το οποίο συνδέονται αιτιωδώς, τις οποίες όφειλαν και μπορούσαν να πράξουν, είχε δε αυτή (τέταρτη εναγομένη) ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψει το αποτέλεσμα αυτό πηγάζουσα από την αρχή της καλής - Το δε παράνομο της άνω συμπεριφοράς της συνίσταται στην παραβίαση της γενικής υποχρέωσης πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και γενικά κοινωνικής δραστηριότητάς της – Ορθώς οφείλεται αποζημίωση – Απόρριψη λόγων αναίρεσης (914, 922, 926, 927 ΑΚ)

Αριθμός 59/2019 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Α2' Πολιτικό Τμήμα 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, Αβροκόμη Θούα, Γεώργιο Αποστολάκη - Εισηγητή, Θεόδωρο Κανελλόπουλο και Κυριάκο Οικονόμου, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 8 Οκτωβρίου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία "... ΕΠΕ", που εδρεύει στο ... και εκπροσωπείται νόμιμα. Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παναγιώτη Τριάντο. 
Των αναιρεσιβλήτων: 1)) Μ. συζύγου Ε. Γ., το γένος Κ. Π., 2) Ε. Γ. του Γ., 3) Γ. Γ. του Ε. και 4) Κ. Γ. του Ε., κατοίκων ..., οι οποίοι δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο. 
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 14-1-2011 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θηβών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 54/2013 του ίδιου Δικαστηρίου και 42/2017 του Τριμελούς Εφετείου Ευβοίας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 25-9-2017 αίτησή της.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, παραστάθηκε μόνο η αναιρεσείουσα, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επιδόσεως υπ' αριθ. ….0, …1, …2, ….3δ/31.7.2018 του δικαστικού επιμελητή Εφετείου Εύβοιας Ι. Μ., τις οποίες προσκομίζει και επικαλείται η αναιρεσείουσα, ακριβές αντίγραφο της από 25.9.2017 αιτήσεως, με την πράξη καταθέσεως και ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την ορισθείσα δικάσιμο της 8ης Οκτωβρίου 2018, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, με επιμέλεια της αιτούσας, σε κάθε αναιρεσίβλητο οι οποίοι όμως δεν εμφανίσθηκαν κατά την εκφώνηση της υποθέσεως με τη σειρά του πινακίου. Επομένως, πρέπει να δικασθούν ερήμην και να προχωρήσει η συζήτηση της αιτήσεως παρά την απουσία τους σύμφωνα με το άρθρο 576 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Ο Άρειος Πάγος ελέγχει την επάρκεια ή μη της θεμελίωσης της αγωγής με βάση τις διακρίσεις της νομικής αοριστίας, που υπάρχει όταν το δικαστήριο της ουσίας αξίωσε περισσότερα στοιχεία απ' όσα απαιτεί ο νόμος προς θεμελίωση του δικαιώματος ή αρκέσθηκε σε λιγότερα, της ποιοτικής αοριστίας, που υπάρχει όταν ο ενάγων ή ο ενιστάμενος επικαλείται απλώς τα στοιχεία του νόμου χωρίς αναφορά περιστατικών, και της ποσοτικής αοριστίας, που υπάρχει όταν ελλείπει η εξειδίκευση με πληρότητα των πραγματικών περιστατικών τα οποία αποτελούν την προϋπόθεση εφαρμογής του κανόνα. Με βάση τη διάκριση αυτή ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο η νομική αοριστία της αγωγής με τον από το άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ λόγο (ΟλομΑΠ 18/1998), ενώ η ποσοτική και ποιοτική αοριστία με τους από το άρθρο 559 αριθ. 8 και 14 ΚΠολΔ λόγους.

Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ. 2, 118 παρ. 4, 216 ΚΠολΔ, 914, 297, 298 ΑΚ προκύπτει ότι στην αγωγή προς αποζημίωση από αδικοπραξία, για την πληρότητα του δικογράφου, πρέπει να αναφέρονται τα περιστατικά εκείνα που συνιστούν την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγόμενου. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να συνίσταται όχι μόνο σε θετική πράξη, αλλά και σε παράλειψη, εφόσον εκείνος που υπέπεσε στην παράλειψη ήταν υποχρεωμένος να ενεργήσει, όσα παρέλειψε, από το νόμο, τη δικαιοπραξία ή από την καλή πίστη κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη. Πρέπει, περαιτέρω, να αναφέρονται τα γεγονότα που δικαιολογούν την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς και της ζημίας, που επήλθε στον ενάγοντα, καθώς και τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν τη θετική και αποθετική ζημία του (ΑΠ 838/2011). Τέλος, με το άρθρο 926 ΑΚ καθορίζονται, στα πλαίσια της αδικοπρακτικής ευθύνης, οι κατηγορίες των περιπτώσεων στις οποίες αναγνωρίζεται από το νόμο ευθύνη περισσότερων προσώπων. Η πρώτη κατηγορία αφορά την περίπτωση της επέλευσης της ζημίας από κοινή πράξη περισσότερων προσώπων. Ως κοινή πράξη, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, νοείται κάθε μορφή συμμετοχής στην τέλεση της πράξης ή την επαγωγή της ζημίας, ανεξαρτήτως του αν οι ενέργειες (πράξεις ή παραλείψεις) των περισσότερων προσώπων έγιναν ταυτόχρονα, παράλληλα ή διαδοχικά. Αρκεί κάθε ενέργεια να συνδέεται αιτιωδώς με το αποτέλεσμα, δηλαδή την επαγωγή της ζημίας. Ο βαθμός δε της αιτιώδους συμβολής ή του πταίσματος καθενός από τους περισσότερους δράστες, το αν δηλαδή ο ένας ενήργησε με δόλο και ο άλλος από αμέλεια, δεν ενδιαφέρει για την θεμελίωση της εις ολόκληρον ευθύνης, αλλά μόνο για την αναγωγή μεταξύ των συνοφειλετών κατ' άρθρο 927 ΑΚ (ΑΠ 1124/2015, ΑΠ 1804/2014).

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θηβών από 14.1.2011 αγωγής των αναιρεσίβλητων κατά της αναιρεσείουσας και τριών άλλων ομοδίκων της, οι ενάγοντες επικαλούνται τα εξής: Ότι στις 29-3-2007 ο V. M. (πρώτος εναγόμενος-μη διάδικος στην παρούσα δίκη) οδηγούσε το ζημιογόνο φορτηγό αυτοκίνητο, κυριότητας της δεύτερης εναγομένης (μη διαδίκου στην παρούσα δίκη) μεταφορικής εταιρείας "...". Ότι το φορτηγό αυτό είχε φορτωθεί αρχικά στη ... με συσκευές υγραερίου (καμινέτα) από τις εγκαταστάσεις της τρίτης εναγομένης εταιρείας (μη διαδίκου στην παρούσα δίκη) "... ΟΕ" και στη συνέχεια η φόρτωσή του συμπληρώθηκε στο ... με φιαλίδια βουτανίου από τις εγκαταστάσεις της παραγωγού "... ΕΠΕ", τέταρτης εναγομένης και ήδη αναιρεσείουσας. Ότι το ως άνω φορτηγό, κινούμενο στον παράλληλο της Ν.Ε.Ο.Α.Λ. δρόμο, με πορεία από … προς … στην χ/θ 57 της Ν.Ε.Ο.Α.Λ στον κόμβο … από αμέλεια του οδηγού εξετράπη της πορείας του και ανετράπη, με αποτέλεσμα λάβει χώρα πυρκαγιά και ακολούθως έκρηξη του εύφλεκτου φορτίου του, εξ αιτίας των οποίων προκλήθηκαν στον τρίτο ενάγοντα (και ήδη τρίτο αναιρεσίβλητο) σωματικές βλάβες και σε όλους τους ενάγοντες (και ήδη αναιρεσίβλητους) υλικές ζημιές, συνιστάμενες στην ολοσχερή καταστροφή μίας οικίας της συγκυριότητάς τους, της εντός αυτής οικοσκευής και των σταθμευμένων στον προαύλιο χώρο Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτων τους.

Ότι το ζημιογόνο γεγονός οφείλεται σε κοινή από αμέλεια σύμπραξη περισσότερων προσώπων, έστω και αν δεν ενήργησαν ταυτόχρονα αλλά παράλληλα και διαδοχικά, που ωστόσο συνδέεται αιτιωδώς με το αποτέλεσμα, δηλαδή την επαγωγή της εκρήξεως και την εξ αυτής ζημία. Ότι, ειδικότερα, ο πρώτος εναγόμενος, οδηγός του φορτηγού, ευθύνεται για τον πλημμελή έλεγχο της φόρτωσης και στοιβασίας του φορτίου στο όχημα, αλλά και για την οδήγηση αυτού χωρίς την απαιτούμενη σύνεση και προσοχή με αποτέλεσμα να εκτραπεί της οδού και να ανατραπεί, η δεύτερη εναγομένη κυρία του φορτηγού ως προστήσασα αυτόν στην οδήγησή του στα πλαίσια της μεταξύ τους σχέσεως εργασίας, οι δε τρίτη και τέταρτη εναγόμενες λόγω της -από παράλειψη των οφειλομένων- κακής στοιβασίας του φορτίου, που κάθε μία φόρτωσε επί του φορτηγού, από τους υπαλλήλους, που αυτές προέστηκαν στο έργο της φορτώσεως, η οποία (κακή στοιβασία) συνετέλεσε μαζί με τις παραλείψεις του οδηγού στην ανατροπή του φορτηγού, στην εξ αυτής έκρηξη του μεταφερόμενου εύφλεκτου υλικού, την εκτόξευση σε μεγάλη ακτίνα των φιαλιδίων και τη συνακόλουθη ζημία των εναγόντων. Με βάση αυτό το ιστορικό, οι ενάγοντες ζήτησαν να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν, εις ολόκληρον ο καθένας, να τους πληρώσουν αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας τους, καθώς και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

Με τον πρώτο λόγο της αιτήσεως, κατά το πρώτο του σκέλος, προβάλλεται η αιτίαση ότι το Εφετείο, δεχόμενο την αγωγή, παρά την προβληθείσα από την αναιρεσείουσα (τότε εκκαλούσα) αοριστία της για το λόγο ότι οι ενάγοντες δεν εξέθεταν στο δικόγραφο της αγωγής τα ακριβή αίτια του ατυχήματος, τον ακριβή επιμερισμό της ευθύνης κάθε εναγομένου και ειδικότερα ως προς αυτήν δεν προσδιόριζαν: α) σε τι ακριβώς έγκειτο η πλημμελής εκ μέρους των προστηθέντων της φόρτωση, δηλαδή οι παραλείψεις τους και β) ποια η αιτιώδης συνάφεια αυτών με το επελθόν ως άνω ζημιογόνο αποτέλεσμα, παρά το νόμο δεν κήρυξε απαράδεκτο. Οι αναφερόμενες στο λόγο αυτό αναίρεσης αοριστίες της αγωγής συνιστούν ποσοτική αοριστία αυτής, γιατί δεν αφορούν στοιχεία που απαιτεί ο νόμος προς θεμελίωση της αξιώσεως των αναιρεσίβλητων για αποζημίωση, αλλά ανάγονται στην έλλειψη εξειδίκευσης των πραγματικών περιστατικών, που αναφέρονται στην αγωγή και αποτελούν την προϋπόθεση εφαρμογής των προαναφερόμενων κανόνων δικαίου. Ωστόσο, ο παραπάνω λόγος αναιρέσεως, υπαγόμενος στον αριθμό 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, είναι αβάσιμος γιατί, όπως προκύπτει από το προπαρατιθέμενο περιεχόμενο της ένδικης αγωγής, περιέχονται σ' αυτήν με επαρκή πληρότητα και εξειδίκευση τα πραγματικά περιστατικά, που αποτελούν την προϋπόθεση εφαρμογής των προαναφερόμενων διατάξεων των άρθρων 914, 922, 297 και 298 ΑΚ. Τα ακριβή αίτια του ατυχήματος εκτίθενται σαφώς (εκτροπή και ανατροπή του φορτηγού λόγω αμελούς οδήγησης από τον πρώτο εναγόμενο), καθώς εκτίθεται και η αιτιώδης συμβολή της τέταρτης εναγομένης (αναιρεσείουσας) στο τελικό ζημιογόνο αποτέλεσμα (κακή στοίβαση του εύφλεκτου φορτίου της στο φορτηγό), η οποία συνετέλεσε μαζί με τις παραλείψεις του οδηγού στην ανατροπή του φορτηγού, στην εξ αυτής έκρηξη του μεταφερόμενου εύφλεκτου υλικού, την εκτόξευση σε μεγάλη ακτίνα των φιαλιδίων και τη συνακόλουθη ζημία των εναγόντων. Όπως προαναφέρθηκε, ο βαθμός της αιτιώδους συμβολής ή του πταίσματος καθενός από τους εναγομένους δεν ενδιαφέρει για τη θεμελίωση της εις ολόκληρον ευθύνης τους έναντι των ζημιωθέντων, αλλά μόνο για την αναγωγή μεταξύ των συνοφειλετών κατ' άρθρο 927 ΑΚ και γι' αυτό δεν συνιστά αναγκαίο στοιχείο της αγωγής. Τέλος, η εξιστορούμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά της αναιρεσείουσας συνίσταται όχι σε θετική πράξη, αλλά σε παράλειψη, όσα δε όφειλε να ενεργήσει δια των προστηθέντων υπαλλήλων της για την καλή στοίβαση επί του φορτηγού του κινδυνώδους αυτού φορτίου ήταν απόρροια νομικών υποχρεώσεων προβλεπόμενων από τις διατάξεις των άρθρων 32 παρ. 2, 3 και 8 ν. 2696/1999 (ΚΟΚ), 53 παρ. 1 ν. 1591/1986 , 3 παρ. 1, 2 και 4 ν. 3446/2006 "Οργάνωση και λειτουργία αρχών ελέγχου κυκλοφορίας των οχημάτων - Ρυθμίσεις για τις επιβατικές μεταφορές και άλλες διατάξεις", καθώς και των π.δ. 256/1999 και 338/2001, σε συνδυασμό με το ν. 1741/1987 "Κύρωση Ευρωπαϊκής Συμφωνίας για τη Διεθνή Οδική Μεταφορά Επικινδύνων Εμπορευμάτων (ADR) που υπογράφηκε στη Γενεύη την 30ή Σεπτεμβρίου 1957". Επομένως, δεν ήταν αναγκαία η λεπτομερής αναφορά τους στην αγωγή, η συγκεκριμενοποίηση δε όσων εκ των νομίμων αυτών υποχρεώσεων παρέλειψαν οι προστηθέντες της αναιρεσείουσας μπορούσε να συμπληρωθεί από τις αποδείξεις.

Για τη νομιμοποίηση προς διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης αρκεί καταρχήν ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα της επίδικης ουσιαστικής έννομης σχέσης, ότι δηλαδή ο ίδιος είναι φορέας του ασκούμενου επίδικου δικαιώματος και ο εναγόμενος της αντίστοιχης υποχρέωσης. Αν όμως αποδειχθεί η αναλήθεια του ισχυρισμού αυτού, τότε αυτή θα απορριφθεί όχι για έλλειψη νομιμοποίησης, αλλά ως αβάσιμη για ανυπαρξία του επίδικου δικαιώματος. Ποιά πρόσωπα είναι φορείς συγκεκριμένων δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων ορίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο που επιτρέπει την άσκηση της αγωγής. Συνεπώς, η από μέρους του εναγομένου προβαλλόμενη έλλειψης ενεργητικής ή παθητικής νομιμοποίησης δεν συνιστά ένσταση, αλλά άρνηση της βάσης της αγωγής (ΑΠ 921/2007, ΑΠ 2102/2007). Ο αναιρετικός έλεγχος της κατά κανόνα νομιμοποιήσεως, κατά την άποψη που επικράτησε μετά την ΟλομΑΠ 18/2005 (ομοίως και ΟλομΑΠ 25/2008), γίνεται με το λόγο αναιρέσεως από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ διότι κατά τον ΚΠολΔ η νομιμοποίηση των διαδίκων νοείται ως η εξουσία διεξαγωγής συγκεκριμένης δίκης για συγκεκριμένη έννομη σχέση. Επειδή λοιπόν το ουσιαστικό δίκαιο καθορίζει το αντικείμενο της έννομης σχέσης αλλά και τους φορείς, η τυχόν εσφαλμένη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για το ζήτημα της νομιμοποίησης κάποιου διαδίκου σημαίνει ότι το σφάλμα αυτό οφείλεται σε παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου. Ωστόσο, αν η σχετική με τη νομιμοποίηση αιτίαση συνδέεται με τις παραδοχές της αποφάσεως επί της ουσίας, ο αναιρετικός έλεγχος για έλλειψη νομιμοποιήσεως μπορεί να θεμελιωθεί και στο λόγο του αριθμού 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ για εκ πλαγίου παραβίαση των σχετικών κανόνων ουσιαστικού δικαίου (ΑΠ 665/2008, ΑΠ 477/2007).

Εν προκειμένω, η αναιρεσείουσα με το δεύτερο σκέλος του ως άνω πρώτου λόγου της αιτήσεως υπό την επίκληση του αριθμού 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ αποδίδει στην προσβαλλόμενη απόφαση την αιτίαση ότι δεχόμενη, με βάση τα αναφερόμενα στην ιστορική βάση της αγωγής, την παθητική νομιμοποίησή της, δεν εφάρμοσε ορθά τις ως άνω διατάξεις ουσιαστικού δικαίου των άρθρων 914, 922, 926, 297, 298 ΑΚ. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, διότι με βάση το ως άνω παρατιθέμενο περιεχόμενο της αγωγής, αληθές υποτιθέμενο, η αναιρεσείουσα με την υπαίτια παράλειψη των προστηθέντων της (αναγόμενη στην κακή στοίβαση του κινδυνώδους φορτίου επί του ζημιογόνου φορτηγού), που μαζί με τις παραλείψεις του οδηγού συνετέλεσε στην ανατροπή του φορτηγού, στην εξ αυτής έκρηξη του μεταφερόμενου εύφλεκτου υλικού, την εκτόξευση σε μεγάλη ακτίνα των φιαλιδίων και τη συνακόλουθη ζημία των εναγόντων, ευθύνεται κατά τις ανωτέρω διατάξεις σε αποζημίωση των παθόντων εναγόντων. Επομένως, νομιμοποιείται παθητικά, αφού κατά τα προαναφερόμενα για τη νομιμοποίηση προς διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης αρκεί καταρχήν ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα της επίδικης ουσιαστικής έννομης σχέσης. Αν όμως αποδειχθεί η αναλήθεια του ισχυρισμού αυτού, τότε η αγωγή θα απορριφθεί όχι για έλλειψη νομιμοποίησης, αλλά ως αβάσιμη για ανυπαρξία του επίδικου δικαιώματος. Τέλος, η εμπεριεχόμενη στον ίδιο λόγο, σχετική με την παθητική της νομιμοποίηση, αιτίαση της αναιρεσίβλητης ότι οι περί του ζητήματος αυτού ουσιαστικές παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης είναι ανεπαρκείς, δηλαδή από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ για εκ πλαγίου παραβίαση των σχετικών κανόνων ουσιαστικού δικαίου, θα εξετασθεί κατωτέρω μαζί με το δεύτερο συναφή λόγο.

Κατά την έννοια του λόγου αναίρεσης από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και υφίσταται έτσι εκ πλαγίου παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, όταν από τις παραδοχές της, που περιλαμβάνονται στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού της και αποτελούν το αιτιολογικό της, δεν προκύπτουν καθόλου ή αναφέρονται ανεπαρκώς ή αντιφατικώς τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία το δικαστήριο της ουσίας στήριξε την κρίση του για ζήτημα με ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, με αποτέλεσμα έτσι να μην μπορεί να ελεγχθεί αν στη συγκεκριμένη περίπτωση συνέτρεχαν οι όροι του κανόνα ουσιαστικού δικαίου που εφαρμόσθηκε ή δεν συνέτρεχαν οι όροι εκείνου που δεν εφαρμόσθηκε. Ειδικότερα, αντιφατικές αιτιολογίες έχει η απόφαση, όταν τα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αποδεικτικό πόρισμά της για κρίσιμο ζήτημα, δηλαδή για ζήτημα αναφορικά με ισχυρισμό των διαδίκων που τείνει στη θεμελίωση ή στην κατάλυση του επίδικου δικαιώματος, συγκρούονται μεταξύ τους και αλληλοαναιρούνται, αποδυναμώνοντας έτσι την κρίση της απόφασης για την υπαγωγή ή μη της ατομικής περίπτωσης στο πραγματικό συγκεκριμένου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που συνιστά και το νομικό χαρακτηρισμό της ατομικής περίπτωσης. Ανεπάρκεια αιτιολογίας υπάρχει όταν από την απόφαση δεν προκύπτουν σαφώς τα περιστατικά που είτε είναι κατά το νόμο αναγκαία για τη στοιχειοθέτηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, της διάταξης ουσιαστικού δικαίου που εφαρμόσθηκε είτε αποκλείουν την εφαρμογή της, όχι δε και όταν υφίστανται ελλείψεις στην ανάλυση, στάθμιση και γενικώς στην εκτίμηση των αποδείξεων, εφόσον το πόρισμα από την εκτίμηση αυτή εκτίθεται με σαφήνεια και πληρότητα (ΟλομΑΠ 15/2006). Δηλαδή, δεν υπάρχει ανεπάρκεια αιτιολογίας, όταν η απόφαση περιέχει συνοπτική, αλλά πλήρη αιτιολογία, αφού αναγκαίο να εκτίθεται σαφώς στην απόφαση είναι μόνο το τι αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε και όχι ο λόγος για τον οποίο αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε. Συνεπώς, τα επιχειρήματα του δικαστηρίου, που σχετίζονται με την εκτίμηση απλώς των αποδείξεων, δεν συνιστούν παραδοχές διαμορφωτικές του αποδεικτικού πορίσματός του και, επομένως, αιτιολογία της απόφασης ικανή να ελεγχθεί αναιρετικώς με τον παραπάνω λόγο για ανεπάρκεια ή αντιφατικότητα, ούτε ιδρύεται ο λόγος αυτός από το άρθρο 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ, αν το δικαστήριο της ουσίας δεν ανέλυσε ιδιαιτέρως ή διεξοδικά τα επιχειρήματα των διαδίκων που δεν συνιστούν αυτοτελείς ισχυρισμούς τους (ΑΠ 1124/2015).

Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο δέχθηκε τα ακόλουθα κρίσιμα για την (αδικοπρακτική) ενοχή της αναιρεσείουσας πραγματικά περιστατικά: "Η εναγομένη εταιρεία "... ΟΕ" είναι εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ειδών οικιακής χρήσης με έδρα τη .... Μεταξύ άλλων κατασκευάζει φορητές συσκευές υγραερίου (καμινέτα) με πλαστική βάση για τροφοδοσία από φιαλίδιο υγραερίου, για τις οποίες έχει λάβει τις αναγκαίες πιστοποιήσεις. Η εναγομένη εταιρεία "... ΕΠΕ" είναι εταιρεία παραγωγής φιαλιδίων βουτανίου με εργοστάσιο στο .... Η φορητή συσκευή καμινέτου δεν είναι καθεαυτή αντικείμενο, και δη προ της συνάρμοσής της με φιαλίδιο υγραερίου, επικίνδυνη. Αντίθετα, το βουτάνιο περιλαμβάνεται στα "επικίνδυνα φορτία", ως τέτοιων οριζόμενων των εμπορευμάτων, ειδών και υλικών από τα οποία μπορούν να προκύψουν κίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων και των ζώων, καθώς και για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Ταξινομείται από την "Ευρωπαϊκή Συμφωνία για την Διεθνή Οδική Μεταφορά Επικινδύνων Εμπορευμάτων ΑΌΚ.", γνωστή με τη διεθνή ονομασία ΑDR, στην κλάση 2, στην οποία εντάσσονται αέρια πεπιεσμένα, υγροποιημένα ή διαλυμένα υπό πίεση (π.χ. άζωτο, αμμωνία, βουτάνιο, προπάνιο κλπ). Η φύση του αυτή επιβάλλει αυξημένη επιμέλεια όλων των εμπλεκόμενων στη διαδικασία διακίνησης των εμπορευμάτων αυτών, συμπεριλαμβανομένων των συσκευαστών, φορτωτών, μεταφορέων, χειριστών και οδηγών που έχουν ευθύνη να φροντίζουν για τη σωστή συσκευασία και φόρτωση του φορτίου στο κατάλληλο όχημα. Και οι δύο ως άνω εναγόμενες εταιρείες πωλούν τα εμπορεύματά τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταφέρονται δε αυτά με φορτηγά αυτοκίνητα, τα οποία ανήκουν σε τρίτους, ιδιώτες ή μεταφορικές εταιρείες. Κατόπιν συμβάσεων πώλησης που καταρτίστηκαν μεταξύ κάθε μίας από αυτές και της εδρεύουσας στα …. εταιρείας με την επωνυμία "...", η τελευταία αγόρασε από μεν την εταιρεία "... ΟΕ" 2.400 καμινέτα STYLE με πλαστική βάση, συσκευασμένα σε 200 χαρτοκιβώτια, από δε την εταιρία "... ΕΠΕ" 86.400 φιαλίδια βουτανίου, βάρους 190 γρ. έκαστο, τα οποία ήταν συσκευασμένα σε 1.800 χαρτοκιβώτια, κάθε δε χαρτοκιβώτιο περιείχε 48 τεμάχια, με συνολικό βάρος 23.450 κιλά. Η αγοράστρια εταιρεία ανέθεσε τη μεταφορά στα …. των εμπορευμάτων αυτών από τις εγκαταστάσεις των πωλητριών στη (δεύτερη εναγόμενη) μεταφορική εταιρία "...", με έδρα τα … η οποία απέστειλε στις 29-3-2007 το με αριθ. κυκλ. SΚ-...-ΡJ φορτηγό αυτοκίνητο με επικαθήμενο (όχημα στο οποίο η επιφάνεια της μεταφοράς του φορτίου - καρότσα είναι ανεξάρτητη από το όχημα έλξης και "κάθεται" σε αυτό), το οποίο αποτελούσε συρμό (ρυμουλκό με ρυμουλκούμενο), οδηγούμενο από τον (πρώτο εναγόμενο) V. M.. Αυτό μετέβη κενό φορτίου στη ... στις 28-3-2007 και το πρωί της 29-3-2007 και περί ώρα 8.30 πμ φορτώθηκε με τα ως άνω 200 χαρτοκιβώτια, συνολικού βάρους 800 περίπου κιλών, που περιείχαν τα καμινέτα της "... ΟΕ" από τους εργάτες της με εποπτεία και του οδηγού του φορτηγού, εκδοθέντος σχετικώς δελτίου αποστολής-τιμολογίου πώλησης με ώρα έναρξης αποστολής 08.38 πμ. Η φόρτωση έγινε με τα χέρια, κιβώτιο - κιβώτιο, και όλα δέθηκαν με ιμάντες ώστε να είναι ασφαλή ... Στη συνέχεια το ως άνω φορτηγό μετέβη, φορτωμένο με το ως άνω φορτίο, στο ... στις εγκαταστάσεις της εναγομένης εταιρείας "... ΕΠΕ" για να φορτωθεί με τα πωληθέντα από αυτήν φιαλίδια βουτανίου. Πράγματι φορτώθηκε από τους εργάτες της πωλήτριας-αποστολέως, ήδη εναγομένης, με την επίβλεψη και υπό τις οδηγίες του εκ των εταίρων της Π. Π.. Αυτός, έχοντας μεγάλη επαγγελματική εμπειρία και γνώση τόσο της επικινδυνότητας του φορτίου όσο και του τρόπου φόρτωσης, ήταν την συγκεκριμένη μέρα υπεύθυνος φόρτωσης και έκανε τον τελικό έλεγχο αυτής. Όπως ο ίδιος κατέθεσε στην από 30-3-2007 ένορκη προανακριτική μαρτυρική κατάθεσή του, τα κιβώτια, καθένα από τα οποία περιείχε 48 φιαλίδια, φορτώθηκαν χύμα το ένα πάνω στο άλλο χωρίς να δένονται εσωτερικά. Το φορτηγό ήταν κλειστό με τέντα και διέθετε εσωτερική σιδηροκατασκευή προς διασφάλιση του φορτίου, ενώ εξωτερικά του προστατευτικού αυτού πλαισίου τοποθετήθηκε μουσαμάς, ο οποίος δέθηκε.

Σύμφωνα με το μάρτυρα της τέταρτης εναγομένης και ήδη εκκαλούσας Β. Π., υπάλληλο γενικών καθηκόντων αυτής, παρόντα κατά δήλωσή του κατά τη γενόμενη φόρτωση, η εταιρεία έδωσε στον οδηγό γωνίες για να μην καταστρέφονται τα κιβώτια, αλλά και κάποιους ιμάντες για τα εμπορεύματα. Δεν αποδείχθηκε αν ο οδηγός του φορτηγού V. M. ήταν εφοδιασμένος με το κατά νόμο πιστοποιητικό ADR, ούτε ότι η τέταρτη εναγομένη "... ΕΠΕ" ζήτησε προ της επίδικης φόρτωσης την επίδειξη του πιστοποιητικού αυτού ενόψει και της επικινδυνότητας των εμπορευμάτων που η ίδια κατασκευάζει. Μάλιστα στο μεταφορικό έγγραφο, που είναι υποχρεωτική για την οδική μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων, παρέχονται πληροφορίες για τον αποστολέα και τον ή τους παραλήπτες τους. Ωστόσο, αν ληφθούν υπόψη το είδος και το βάρος του εν λόγω εμπορεύματος η επιδειχθείσα από τους προστηθέντες της τέταρτης εναγομένης επιμέλεια φόρτωσης των κιβωτίων με τα φιαλίδια βουτανίου ήταν ανεπαρκής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενόψει των ανωτέρω και της μεγάλης διαδρομής που θα έκανε το φορτίο από το ….. στα …., στοιχειώδης επιμέλεια επέβαλε τη χρησιμοποίηση μεθόδων, όπως η μανδάλωση, η εμπλοκή, η πρόσδεση ή συνδυασμό των μεθόδων αυτών, προκειμένου να εμποδίζεται η ολίσθηση, ανατροπή ή μετατόπιση όλων των μερών του φορτίου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση για λόγους ασφαλείας τόσο των ατόμων που εμπλέκονται στην εκφόρτωση και την οδήγηση του οχήματος, όσο και των άλλων χρηστών του οδικού δικτύου, των τρίτων, του ίδιου του φορτίου και του οχήματος. Και ναι μεν ο ακριβής αριθμός των ιμάντων που χρησιμοποιήθηκαν δεν αποδείχθηκε, ωστόσο ήταν αναγκαία η χρήση περισσότερων τέτοιων, καθώς και επιθεμάτων, δεδομένου ότι αυτά έχουν ως προορισμό να μοναδοποιούν και να παρέχουν συνοχή στα συσκευασμένα εμπορεύματα, κάτι που εν προκειμένω δεν επιτεύχθηκε. Πιο συγκεκριμένα, η συσκευασία και ο τρόπος πρόσδεσης του φορτίου πρέπει να είναι τέτοια ώστε φορτίο και όχημα να αποτελούν ένα συμπαγές σώμα με ενιαία συμπεριφορά στις συνθήκες κυκλοφορίας, δηλαδή στην πέδηση, την επιτάχυνση, την εκτέλεση ελιγμών κλπ. Έτσι, ενόψει του είδους του φορτηγού, του βάρους του φορτίου του και της φύσης των μεταφερόμενων εμπορευμάτων ως επικίνδυνου φορτίου, κατά τα ανωτέρω, η συσκευασία, η φόρτωση και η πρόσδεσή του έπρεπε να γίνει σταθερή με τη χρήση περισσότερων και πιο ενδεδειγμένων μέσων πρόσδεσης, έτσι ώστε να ασφαλίζεται η συνοχή και σταθερότητα του φορτίου.

Προς τούτο ήταν συνυπόχρεοι αφενός μεν ο οδηγός του οχήματος V. M. και αφετέρου η αποστολέας του φορτίου, τέταρτη εναγομένη - εκκαλούσα "... ΕΠΕ", η οποία, ενόψει της επαγγελματικής της δραστηριότητας και εμπειρίας, έχει ένα γενικό καθήκον προς τήρηση των κανόνων ασφαλούς μεταφοράς των εμπορευμάτων της προς προστασία των τρίτων. Την 29-3-2007 και περί ώρα 13.50 το ως άνω όχημα έμφορτο με τις φορητές συσκευές υγραερίου (καμινέτα) και τα φιαλίδια βουτανίου ξεκίνησε από τις εγκαταστάσεις της τέταρτης εναγομένης - εκκαλούσας στο …. με κατεύθυνση προς το Τελωνείο …. ... Ακολουθώντας την παράλληλη της Ν.Ε.Ο.Α.Λ. οδό με κατεύθυνση από …., ρεύμα πορείας προς …., περί ώρα 14.30 έφτασε στον κόμβο ….. Η παράλληλη της Ν.Ε.Ο.Α.Λ είναι οδός διπλής κατεύθυνσης, με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και διπλή διαχωριστική γραμμή επί του οδοστρώματος προς διαχωρισμό των κατευθύνσεων της οδού, άσφαλτος, με πλάτος οδοστρώματος στο κρίσιμο εν προκειμένω σημείο 9,10 μ. Κατά τον ανωτέρω σημειούμενο χρόνο η οδός ήταν ξηρή, οι καιρικές συνθήκες καλές, η κυκλοφορία οχημάτων πυκνή, η ορατότητα καλή. Το όριο ταχύτητας ορίζεται με πινακίδα στα 50 χλμ/ώρα λόγω κατοικημένης περιοχής, σημειουμένου ότι με την παρ. 4 άρθρ. 20 ν. 2696/1999 (ΚΟΚ) για τα φορτηγά αυτοκίνητα και τους συνδυασμούς αυτών, που μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών καθορίζονται ανώτατα επιτρεπόμενα όρια χαμηλότερα των οριζόμενων από τις λοιπές παραγράφους της άνω διάταξης, αναλόγως της επικινδυνότητας του μεταφερόμενου φορτίου και των τεχνικών προδιαγραφών του μεταφορικού μέσου. Φτάνοντας στη χ/θ 57 της Ν.Ε.Ο.Α.Λ, σε σημείο όπου η οδός παρουσιάζει αριστερή καμπύλη με ανωφέρεια με μικρή κλίση λόγω της αυξημένης για τις περιστάσεις (φορτηγό με μεγάλο επικίνδυνο φορτίο σε οδό την οποία ο οδηγός V. M. δεν γνώριζε) ταχύτητας του φορτηγού, για την οποία γίνεται λόγος κατωτέρω, και του γεγονότος ότι ο οδηγός V. M. δεν γνώριζε τις ιδιαιτερότητες της οδού σε συνδυασμό με την κακή στοιβασία του επικίνδυνου φορτίου των φιαλιδίων βουτανίου, το οποίο δεν είχε τοποθετηθεί ούτε είχε ασφαλιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύεται από κινήσεις οποιασδήποτε κατεύθυνσης, αυτό κατά την είσοδο του φορτηγού στην υπάρχουσα στην πορεία του κατά τα ανωτέρω αριστερή καμπύλη μετατοπίστηκε προς τα δεξιά και προκάλεσε αιτιωδώς την ανατροπή του φορτηγού σε πλάγια θέση δεξιά της στροφής και πλησίον της οικίας των εναγόντων και ήδη εφεσιβλήτων και την εκδήλωση εκρήξεων και πυρκαγιάς. Χαρακτηριστικό της έντασης των εκρήξεων είναι ότι τα φιαλίδια εκτοξεύτηκαν σε ακτίνα 500 μέτρων, για την κατάσβεση δε της πυρκαγιάς συμμετείχε ισχυρή δύναμη της πυροσβεστικής υπηρεσίας …., πυροσβεστικά οχήματα από τις υπηρεσίες ……, καθώς και όχημα αφρού διόγκωσης της ΕΑΒ (βλ. την από 29-3-2007 έκθεση απλής αυτοψίας της Π.Υ. …).

Από την προκληθείσα συνεπεία της εκτροπής του έμφορτου φορτηγού πυρκαγιά προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα και κίνδυνος για άνθρωπο, προκλήθηκαν εκτεταμένες υλικές ζημίες σε παρακείμενες οικίες και επιβατικά αυτοκίνητα και τραυματίστηκε μεταξύ άλλων και ο τρίτος ενάγων, κατά τα κατωτέρω αποδεικνυόμενα. Αναφορικά με τα αίτια της εκτροπής του φορτηγού αυτοκινήτου αποδείχθηκαν τα εξής: Η ταχύτητα του ζημιογόνου οχήματος δεν προσδιορίστηκε επακριβώς, ωστόσο ενόψει των ως άνω ειδικών συνθηκών αυτή ήταν αυξημένη για τις περιστάσεις, κάτι που επιβεβαιώνεται από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων και στοιχείων. Πιο συγκεκριμένα η μοναδική αυτόπτης μάρτυρας Π. Μ., η οποία εκινείτο όπισθεν και ομόρροπα του άνω φορτηγού με το ιδιωτικής χρήσεως επιβατικό αυτοκίνητο της με ταχύτητα περί τα 50 χλμ/ώρα, το έβλεπε να κινείται μπροστά της σε μικρή απόσταση με την ίδια, κατά την εκτίμησή της, περίπου ταχύτητα. Η ίδια, η οποία είδε το όχημα να ανατρέπεται προς τα δεξιά κατά την είσοδο του στην επί της οδού αριστερή καμπή, αποδίδει την ανατροπή στη μετατόπιση του φορτίου δεξιά. Αλλά και ο εκ των διαδίκων Ε. Γ., ο οποίος κατά το χρόνο του ένδικου συμβάντος βρισκόταν στη βεράντα της κυρίας εισόδου του σπιτιού του, μπροστά σχεδόν στο οποίο κατέληξε το ανατραπέν φορτηγό, στην από 19-4-2007 ένορκη εξέτασή του στο πλαίσιο της ποινικής προδικασίας περιέγραψε ότι άκουσε ένα θόρυβο σαν να σέρνονται λάστιχα αυτοκινήτου, γύρισε και είδε ένα φορτηγό με καρότσα συρόμενη να έρχεται προς το σπίτι του, ενώ το φορτίο που βρισκόταν στην καρότσα είχε πάρει κλίση προς τα δεξιά, γεγονός από το οποίο κατάλαβε ότι το φορτηγό θα ανατραπεί. Η αρχική αυτή κατάθεσή του δεν ανατρέπεται από τις μικρές διαφοροποιήσεις που παρουσίασε στη συνέχεια σε ασήμαντες λεπτομέρειες, οι οποίες δικαιολογούνται από την συναισθηματική εμπλοκή και φόρτισή του εκ της συμμετοχής του ίδιου και της οικογένειάς του στο συμβάν. Εξάλλου, όλα τα ανωτέρω ενισχύονται από την από 30-3-2007 (παρουσία και του συνηγόρου του) απολογία του οδηγού του φορτηγού αυτοκινήτου V. M. την επομένη ημέρα του συμβάντος...... Αποτέλεσμα ανατροπής του φορτηγού στο οδόστρωμα ήταν η πρόκληση πυρκαγιάς και έκρηξης, από το σύνολο δε των ως άνω σημειούμενων στοιχείων αποδεικνύεται ότι η μετατόπιση του φορτίου συνέβη πριν την ανατροπή και όχι μετά από αυτήν, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εκκαλούσα - εναγομένη "... ΕΠΕ".

Με βάση όλα τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι το ένδικο ατύχημα οφείλεται, εκτός των άλλων, και στη συγκλίνουσα αμελή συμπεριφορά των προστηθέντων της τέταρτης εναγομένης και ήδη εκκαλούσας "... ΕΠΕ", η οποία συνίστατο στο κατά τα ανωτέρω αποδειχθέν σύνολο ενεργειών και παραλείψεων που προηγήθηκαν ως αίτιο του ζημιογόνου αποτελέσματος, με το οποίο συνδέονται αιτιωδώς, τις οποίες όφειλαν και μπορούσαν να πράξουν, είχε δε αυτή (τέταρτη εναγομένη- εκκαλούσα) ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψει το αποτέλεσμα αυτό πηγάζουσα από την αρχή της καλής πίστης όπως διαμορφώνεται κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη, η οποία αρχή επιβάλλει, σε περίπτωση που κάποιος δημιούργησε επικίνδυνη κατάσταση εκ της οποίας μπορούσε να προέλθει ζημία, να προβεί στην ενδεδειγμένη θετική ενέργεια προς αποτροπή της. Το δε παράνομο της άνω συμπεριφοράς της συνίσταται στην παραβίαση της γενικής υποχρέωσης πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και γενικά κοινωνικής δραστηριότητάς της, δηλαδή στην παράβαση της υποχρεώσεως λήψεως ορισμένων μέτρων επιμέλειας για την αποφυγή προκλήσεως ζημίας σε έννομα αγαθά τρίτων προσώπων. Πιο συγκεκριμένα η τέταρτη εναγομένη και ήδη εκκαλούσα είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψει το ζημιογόνο αποτέλεσμα, ούσα υπεύθυνη για την επίδικη φόρτωση, αφού όφειλε να μην επιτρέψει τη φόρτωση του οχήματος με το επικίνδυνο φορτίο παραγωγής της με τον περιγραφόμενο τρόπο, δεδομένου ότι το χρησιμοποιούμενο από αυτήν προσωπικό είχε εμπειρία και από άλλες ανάλογες φορτώσεις και γνώριζε ότι η οδική συμπεριφορά του οχήματος εξαρτάται άμεσα από τον τρόπο φόρτωσής του. Επιπλέον οι υπάλληλοί της, γνωρίζοντας την αυξημένη ανάγκη ασφαλούς πρόσδεσης του φορτίου, χορήγησαν στον οδηγό του φορτηγού ιμάντες και γωνίες, πλην όμως ελλιπείς σε αριθμό από έλλειψη της επιμέλειας που όφειλαν και μπορούσαν να καταβάλουν, ενώ όφειλαν λόγω του βάρους και του είδους του φορτίου να χρησιμοποιήσουν περισσότερους ιμάντες, που να φέρουν γωνίες στα σημεία επαφής ή να χρησιμοποιήσουν και άλλα βοηθητικά εξαρτήματα (όπως σχοινιά, τσέρκια) για την ασφάλιση του φορτίου ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μετατόπισής του. Η υποχρέωση της ασφαλούς φόρτωσης και μεταφοράς φορτίων επιβάλλεται από τις διατάξεις του ν. 1741/1987, των άρθρων 32 παρ. 2, 3 και 8 ν. 2696/1999, 53 παρ. 1 ν. 1591/1986, 3 παρ. 1, 2 και 4 ν. 3446/2006, καθώς και των Π.Δ. 104/1999, 256/1999 και 338/2001. Την εντολή για τη φόρτωση του εν λόγω φορτίου στο ανωτέρω φορτηγό έδωσε στις 29-3-2007 ο εταίρος της εναγομένης - εκκαλούσας Π. Π., ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη φόρτωση. Λόγω της ιδιότητας του αυτής είχε την εποπτεία, μεταξύ άλλων, και των εργαζομένων στο τμήμα φόρτωσης της εταιρείας, αλλά και την υποχρέωση να δίνει οδηγίες προς αυτούς αναφορικά με την εκτέλεση της εργασίας τους και δη τη φόρτωση του φορτίου, πολύ περισσότερο που στην προκειμένη περίπτωση επρόκειτο για μεταφορά μεγάλης ποσότητας φιαλιδίων βουτανίου στο εξωτερικό, ο ίδιος δε λόγω της καθημερινής παρουσίας του στο χώρο του εργοστασίου και της ενεργούς συμμετοχής του στην λειτουργία του είχε εμπειρία, αντίληψη και γνώση για τον απαιτούμενο τρόπο φόρτωσης και μεταφοράς των προϊόντων της.

Εξάλλου, λόγω της μακροχρόνιας πείρας της στον τομέα παραγωγής φιαλών και συσκευών υγραερίου και της συχνής φόρτωσης και μεταφοράς των εμπορευμάτων της, η εναγομένη-εκκαλούσα "... ΕΠΕ" όφειλε και μπορούσε να προμηθεύσει τους εργάτες φόρτωσης, αλλά και τον οδηγό του φορτηγού με επαρκή αριθμό επιθεμάτων για την πρόσδεσή τους, λαμβανομένου υπόψη του μεγάλου αριθμού των μεταφερόμενων κιβωτίων και της επικινδυνότητας του φορτίου, κατά τα ανωτέρω. Τα ανωτέρω γνώριζε η τέταρτη εναγομένη - εκκαλούσα εταιρεία, σε κάθε δε περίπτωση είχε τη δυνατότητα και την υποχρέωση να λάβει γνώση των σύγχρονων μεθόδων ασφαλούς συσκευασίας και μεταφοράς των εμπορευμάτων της. Ο ισχυρισμός της ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου συμβάντος είναι ο οδηγός του φορτηγού αυτοκινήτου V. M. λόγω της υπερβολικής ταχύτητας που ανέπτυξε κατά την οδήγηση του ογκώδους και έμφορτου με μεγάλο φορτίο φορτηγού αυτοκινήτου δεν αποδεικνύεται βάσιμος από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα και στοιχεία. Μάλιστα η ίδια δεν προσκομίζει κανένα αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι διέθετε στην κατοχή της ιμάντες και γωνίες για την ασφαλή πρόσδεση των εμπορευμάτων της, όπως πχ τιμολόγιο πώλησης, ούτε ότι διέθεσε τέτοιους στη συγκεκριμένη φόρτωση και πόσους, ενώ κατά την αυτοψία δεν βρέθηκαν υπολείμματα τέτοιων υλικών. Από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι η ασφαλιστική εταιρεία του ζημιογόνου οχήματος αποζημίωσε μέρος της ζημίας των εναγόντων δεν αποδεικνύει την αποκλειστική ευθύνη του οδηγού του ασφαλισμένου σε αυτήν αυτοκινήτου, αλυσιτελώς δε προβάλλεται ο σχετικός ισχυρισμός στην προκειμένη περίπτωση από την εκκαλούσα "... ΕΠΕ"... Σημειωτέον ότι ... κατά του Π. Π., υπεύθυνου φόρτωσης της εναγομένης - εκκαλούσας "... ΕΠΕ" ασκήθηκε ποινική δίωξη για εμπρησμό από αμέλεια, έκρηξη από αμέλεια, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών από αμέλεια και σωματική βλάβη από αμέλεια κατά συρροή, πράξεις για τις οποίες κηρύχθηκε ένοχος δυνάμει της προσκομιζόμενης σε απόσπασμα υπ' αριθ. 390/2014 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Εύβοιας ..."

Με βάση δε τις παραδοχές αυτές, το Εφετείο απέρριψε την έφεση της αναιρεσείουσας και επικύρωσε ως προς αυτήν την πρωτόδικη απόφαση, που είχε κάνει δεκτή εν μέρει την αγωγή, αναγνωρίζοντας ότι η τέταρτη εναγομένη και ήδη αναιρεσείουσα είναι υποχρεωμένη, εις ολόκληρον με τους λοιπούς συνυπόχρεους, να πληρώσει στους ενάγοντες αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για το ύψος των οποίων δεν προβάλλεται λόγος αναίρεσης. Με αυτά που δέχθηκε και έτσι που έκρινε το Εφετείο, διέλαβε σαφείς, πλήρεις και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες τόσο ως προς την παθητική νομιμοποίηση της τέταρτης εναγομένης και ήδη αναιρεσείουσας, όσο και ως προς την ύπαρξη ευθύνης (και) αυτής, υπό την ιδιότητά της ως προστήσασας, για την επέλευση του ως άνω αυτοκινητικού ατυχήματος και τον εξ αυτού λόγω της εκρήξεως τραυματισμό του πρώτου ενάγοντος, καθώς και για τις υλικές ζημιές όλων των εναγόντων. Συνακόλουθα δεν παραβίασε εκ πλαγίου τις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 914, 922, 926, 932 ΑΚ, που εφάρμοσε. Ειδικότερα, με το να δεχθεί το Εφετείο α) ότι το ζημιογόνο φορτηγό "πράγματι φορτώθηκε από τους εργάτες της πωλήτριας-αποστολέως, ήδη...

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ