ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΕ ΔΙΑΤΑΞΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ - ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑΞΙ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΙΑ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΔΡΑΣ - ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ

Α.Π. 403/2019 (Ε΄ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΕ ΔΙΑΤΑΞΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ - ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑΞΙ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΙΑ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΔΡΑΣ - ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ (114 παρ. 1 ΠΚ, άρθρα 232 α ΠΚ) - Για την αντικειμενική θεμελίωση του εγκλήματος αυτού απαιτείται μη συμμόρφωση, μεταξύ άλλων σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως για την οποία πρέπει να συντρέχει το στοιχείο της εκτελεστότητας. Η κατηγορούμενη ως ιδιοκτήτρια πρακτορείου χερσαίων μεταφορών με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε διάταξη δικαστικής απόφασης με την οποία υποχρεώθηκε σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και που η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη Βούλησή της. Συγκεκριμένα, ενώ με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου υποχρεώθηκε να πάψει να εκτελεί μεταφορές με αυτοκίνητα ταξί και αγοραία από … προς … και αντίστροφα παρέχοντας εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρο και με μισθώσεις εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας της, εντούτοις η ως άνω κατηγορούμενη δεν συμμορφώθηκε με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση και διέπραξε την υπό στοιχείο Β' του παρόντος πράξη, παραβιάζοντας έτσι με πρόθεση την άνω δικαστική απόφαση.

Αριθμός 403/2019

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

E'ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Χυτήρογλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γεώργιο Παπαηλιάδη, Ναυσικά Φράγκου - Εισηγήτρια, Βασιλική Ηλιοπούλου και Βασιλική Μπαζάκη - Δρακούλη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 27 Απριλίου 2018, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Καραγιάννη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης Ε. Γ. του Ι., κατοίκου ... που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελισσάβε Πούλιου, για αναίρεση της υπ'αριθ. 38/2018 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου. Με πολιτικώς ενάγουσα την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "... Α.Ε." ως καθολική διάδοχο του ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Φίλιππο Κώτσιο. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα - κατηγορούμενη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13-3-2018 και με αριθ.πρωτ.2886/14-3-2018 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 410/18.
Αφού άκουσε Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη από 13-3-2018 και με αριθμό πρωτ. 2886/14-3-2018 αίτηση αναιρέσεως της Ε. Γ. του Ι., επιδοθείσα στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 14-3-2018, προσβάλεται η υπ' αριθμ. 38/12-1-2018 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, καταχωρισθείσα στο Ειδικό βιβλίο την 23-2-2018, με την οποία η αναιρεεσείουσα κηρύχθηκε ένοχη για τις αξιόποινες πράξεις 1) της παραβιάσεως του διατακτικού δικαστικής αποφάσεως (άρθρο 232 α ΠΚ) και 2) της παραβάσεως του άρθρου 18 παρ. 1 Ν. 1903/1990 και καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλακίσεως δεκατριών (13) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα και πρέπει να ερευνηθεί για τη βασιμότητα των λόγων της.
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Ως προς τις αποδείξεις, αρκεί αυτές να αναφέρονται στην απόφαση κατ'είδος, χωρίς να είναι απαραίτητο να διευκρινίζεται από ποιό ή ποιά αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε η κάθε παραδοχή. Ακόμη δεν είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους ή να προσδιορίζεται ποιό βάρυνε περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής κρίσεως. Όταν δε εξαίρονται ορισμένα από τα αποδεικτικά μέσα, δεν σημαίνει ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα άλλα, ούτε ανακύπτει ανάγκη αιτιολογήσεως γιατί δεν εξαίρονται τα άλλα. Δεν αποτελεί όμως, λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των μαρτυρικών καταθέσεων, η παράλειψη αξιολογήσεως και αναφοράς κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη συσχετίσεως των αποδεικτικών μέσων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές με την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας, πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας.

Περαιτέρω κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Ε' του ΚΠΔ, λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει σ'αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, εσφαλμένη δε εφαρμογή συντρέχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στη διάταξη που εφάρμοσε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η διάταξη αυτή παραβιάζεται εκ πλαγίου, πράγμα που συμβαίνει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού με το σκεπτικό αυτής και ανάγεται στα στοιχεία και στην ταυτότητα του οικείου εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση (Ολ.ΑΠ 3/2008, ΑΠ 88/2013). Ετι περαιτέρω, η επιβαλλόμενη από το άρθρο 93 παρ.3 του Συντάγματος και το άρθρο 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αναφέρεται τόσο στην κρίση για την ενοχή, όσο και στην κρίση για την απόρριψη αυτοτελών ισχυρισμών του κατηγορουμένου. Αυτοτελείς είναι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας κατά τα άρθρα 170 παρ.2 και 333 παρ.2 ΚΠΔ και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξης ή στην άρση ή τη μείωση της ικανότητας καταλογισμού ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου της πράξης ή στη μείωση της ποινής, ενώ δεν είναι αυτοτελείς όσοι ισχυρισμοί απλώς αρνούνται ή αποκρούουν στοιχεία της κατηγορίας, οι οποίοι λόγω της φύσης τους αντιμετωπίζονται με την κύρια αιτιολογία της απόφασης για την ενοχή. Η μη απάντηση του δικαστηρίου σε αυτοτελή ισχυρισμό συνιστά έλλειψη ακρόασης κατά το άρθρο 170 παρ.2 ΚΠΔ, που επιφέρει σχετική ακυρότητα της ακροατηριακής διαδικασίας και στοιχειοθετεί τον λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Β'ΚΠΔ, ενώ όταν δεν αιτιολογείται ειδικά η απόρριψη αυτοτελούς ισχυρισμού στοιχειοθετείται λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ'ΚΠΔ (ΑΠ 733/2017, ΑΠ 1577/2016). Εξάλλου "όποιος με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή δικαστή ή δικαστηρίου ή σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως, με την οποία υποχρεώθηκε σε παράλειψη ή σε ανοχή ή σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρηση της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούλησή του, ή σε διάταξη εισαγγελέα σχετική με την προσωρινή ρύθμιση της νομής μεταξύ ιδιώτη και Δημοσίου ή Ο.Τ.Α. ή άλλου Ν.Π.Δ.Δ., τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη" περαιτέρω δε κατά τη διάταξη του άρθρου 18 παρ. 1 Ν. 1903/1990, όπως η παρ.1 είχε συμπληρωθεί με την παρ. 8 άρθρ. 44 Ν. 2963/2001, αντικαταστάθηκε με την παρ. 8 άρθρ. 17 Ν. 3534/2007, και πρό της αντικαταστάσεώς της με το άρθρο 22 Ν.4530/2018, ως εκ του χρόνου τελέσεως της πράξεως (4-3-2012). 1. "Ο οδηγός παντός σχήματος, ο οποίος διενεργεί επιβατικές μεταφορές με κόμιστρο, οι οποίες έχουν ανατεθεί σε άλλο φορέα ή πρόσωπο σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, καθώς και ο ιδιοκτήτης αυτού, εφόσον είναι πρόσωπο διαφορετικό του οδηγού, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ".

Προσέτι από το άρθρο 521 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ορίζονται τα εξής: "1. Η έφεση που έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και νόμιμα αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης. Κάθε πράξη που ενεργείται μετά την άσκηση της έφεσης είναι άκυρη, επιτρέπεται, όμως να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα. 2. Σε αποφάσεις προσωρινά εκτελεστές δεν αναστέλλεται η εκτέλεση, εκτός αν πρόκειται να γίνει κατά τρίτου. 3. Το ανασταλτικό αποτέλεσμα διαρκεί έως ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση για την έφεση ή καταργηθεί με άλλο τρόπο η δευτεροβάθμια δίκη".
Το προειρημένο ανασταλτικό αποτέλεσμα της εφέσεως αφορά την τελεσιδικία και τις έννομες συνέπειες της, δηλαδή την εκτελεστότητα της εκκαλούμενης αποφάσεως (άρθρα 521 και 904 παρ. 2 εδαφ. α' Κωδ. Πολτ. Δικονομίας) αλλά και το δεδικασμένο και τη διαπλαστική της ενέργεια (κατ' ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 521 σε συνδυασμό με το άρθρο 321 KπολΔ.).
Το ανασταλτικό δε αποτέλεσμα της ασκήσεως της εφέσεως διαρκεί μέχρι την έκδοση της οριστικής αποφάσεως, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο της εφέσεως ή την παραίτηση του εκκαλούντος από την έφεση.

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου δικάζοντας ως δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως κατά της υπ' αριθμ. 1707/2017 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, ως καθ' ύλην αρμοδίου Δικαστηρίου (άρθρο 114 παρ. 1 ΠΚ, άρθρα 232 α ΠΚ και 18 παρ. 1 Ν. 1903/1990), μετ' εκτίμηση των κατ' είδος αναφερομένων αποδεικτικών μέσων και κατά την ανέλεγκτη για τα πράγματα κρίση του, δέχθηκε τα ακόλουθα: "Η Ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "... ΑΕ", κατά παραχώρηση της Αρχής (Κράτους) και υπό την εποπτεία της, οργανώνει, προγραμματίζει και εκτελεί δρομολόγια σε όλες τις υπεραστικές γραμμές του Νομού …., αλλά και τις διανομαρχιακές γραμμές μεταξύ ..., ..., ... και ... με βάση κόμιστρο εγκεκριμένο από την αρχή. Η κατηγορούμενη, η οποία είναι ιδιοκτήτρια πρακτορείου χερσαίων μεταφορών, στα πλαίσια της άσκησης της επαγγελματικής της δραστηριότητας, συνεργάζεται με ιδιοκτήτες ταξί και αγοραίων που κατά κανόνα έχουν έδρα εκτός των διοικητικών ορίων του Δήμου … και …. Η τελευταία, μέσω του πρακτορείου χερσαίων μεταφορών που διαθέτει, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που έχει με επιβάτες, οι οποίοι ενδιαφέρονται να μεταβούν από τον Δήμο … ή ..., αφού συμπληρωθούν τέσσερις (4) επιβάτες, επικοινωνεί με αυτόν από τους συνεργαζόμενους μαζί της ιδιοκτήτες ταξί και αγοραίων που είναι διαθέσιμος κατά το χρόνο που απαιτείται η μεταφορά, ο οποίος στη συνέχεια παραλαμβάνει τους επιβάτες από την οικία τους ή από σημείο που ο κάθε επιβάτης θα του υποδείξει και τον μεταφέρει στην …, στην διεύθυνση που εκείνος (επιβάτης) επιθυμεί. Η ίδια διαδικασία ακολουθείται και κατά την επιστροφή των ταξί ή των αγοραίων από την … στο …. Το κόμιστρο που καταβάλει κάθε επιβάτης ξεχωριστά ανέρχεται σε 30 ευρώ. Τα δρομολόγια προς την … αρχίζουν συνήθως τις πρωινές ώρες κάθε ημέρας και καλύπτουν σχεδόν ολόκληρη την ημέρα. Την 4-3-2012, ο συνεργαζόμενος με την κατηγορουμένη Χ. Π. του Δ., οδηγός και ιδιοκτήτης του με αριθμό κυκλοφ. ...21 ΔΧΕ αυτοκινήτου (TAXI), κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης του με την κατηγορουμένη, παρέλαβε, κατ' εντολή της, τρεις επιβάτες με προορισμό από ….προς …, αντί κομίστρου 30 έκαστος. Η μία εκ των επιβατών αυτών, είχε προηγουμένως μεταβεί στο ΚΤΕΑ …, προτιθέμενη να μεταβεί στην … με λεωφορείο του εν λόγω ΚΤΕΛ, πλην όμως, επειδή δεν κατάφερε να βρει θέση για το δρομολόγιο που επιθυμούσε να ταξιδέψει, επικοινώνησε τηλεφωνικά με την κατηγορούμενη και, κατόπιν μεταξύ τους συνεννοήσεως, επιβιβάσθηκε στο ανωτέρω TAXI, μαζί με δύο άλλα άγνωστα στην 'ίδια άτομα, προκειμένου να μεταβεί στην …. Αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας του γεγονότος αυτού, υπήρξε, μεταξύ άλλων προσώπων, και ο Δ. Κ., ο οποίος ειδοποίησε την αστυνομία αναφορικά με το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα να καταληφθεί επ αυτοφώρω ο ανωτέρω οδηγός TAXI, από τα όργανα του Τμήματος Τροχαίας ….., να εκτελεί παράνομα δρομολόγιο με πολλαπλή προμίσθωση προς … με την έγκριση, αποδοχή, συνδιοργάνωση, προσυνεννόηση και άμεση συνεργεία της κατηγορουμένης, μεταφέροντας τρεις επιβάτες αντί κομίστρου ύψους 30 € έκαστος.

Οι ισχυρισμοί της κατηγορουμένης ότι στα πλαίσια της άσκησης της επαγγελματικής της δραστηριότητας, διενεργεί νόμιμα μεταφορές ως τουριστικό γραφείο με προμίσθωση επαγγελματικών αυτοκινήτων ταξί, προκειμένου να μεταφέρει τους πελάτες της από την πύλη του … στην …, κατόπιν συμφωνίας της με ορισμένους οδηγούς ταξί, με τους οποίους συνάπτει συμφωνητικό προμίσθωσης του ταξί και οι τελευταίοι αναλαμβάνουν την μεταφορά των πελατών της από τον … στην …, β)ότι ο εκάστοτε συνεργαζόμενος μαζί της οδηγός ταξί εισπράττει το ποσό της προμίσθωσης από την ίδια, ενώ αυτή με τη σειρά της εισπράττει το ποσό της μεταφοράς από τους πελάτες της, παρακρατώντας προμήθεια 10% από έναν έκαστο εξ' αυτών και γ) ότι εν προκειμένω, η κατηγορούμενη προμίσθωσε τον Χ. Π. του Δ., οδηγό και ιδιοκτήτη του με αριθμό κυκλοφορίας ...21 ΔΧΕ αυτοκινήτου (TAXI), τηλεφωνικώς στην ..., όπου βρίσκεται η επαγγελματική του έδρα, προκειμένου να μεταφέρει τους πελάτες της από τον … στην ..., από όπου θα τους παραλάμβανε άλλο ταξί, το οποίο ομοίως αυτή προμίσθωσε από την … και το οποίο θα πήγαινε τους επιβάτες από την ... στην …, χωρίς ο ανωτέρω ιδιοκτήτης TAXI να εισπράξει πολλαπλό κόμιστρο από έναν έκαστο των τριών επιβατών, είναι ουσιαστικά αβάσιμοι και απορριπτέοι, καθόσον α) οι επιβάτες που βρέθηκαν στο ως άνω TAXI, δεν είχαν κανονίσει μαζί να ταξιδέψουν στην …, β) έκαστος εξ' αυτών κατέβαλε ως εισιτήριο, ατομικά, το ποσό των 30 ευρώ, γ) ο ανωτέρω ιδιοκτήτης - οδηγός του TAXI δεν είχε άδεια να παραλάβει από το … επιβάτες, ......έδρα του TAXI του ήταν στη ... και δ) δεν βρέθηκε στο TAXI κάποια λίστα επιβατών ή voucher. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται πλήρως από τις καταθέσεις των μαρτύρων Δ. Κ. (αυτήκοου και αυτόπτη μάρτυρα) και Γ. Δ. και δεν αναιρούνται από την κατάθεση της μάρτυρα υπεράσπισης Σ. Κ., η οποία κρίνεται εντελώς αναξιόπιστη, καθόσον, όπως αποδείχτηκε αυτή δεν βρίσκονταν στο TAXI κατά το χρόνο και στον τόπο που αναφέρονται στο κατηγορητήριο. Επομένως, η κατηγορουμένη, διενήργησε επιβατική μεταφορά με κόμιστρο που έχει ανατεθεί σε άλλον φορέα. Κατελήφθη, ειδικότερα, να διενεργεί μέσω του συνεργάτη της Χ. Π. του Δ., οδηγού και ιδιοκτήτη του με αρ. κυκλοφ. ...21 ΔΧΕ αυτοκινήτου (TAXI) στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, παράνομα δρομολόγιο με πολλαπλή προμίσθωση προς …μεταφέροντας με το άνω όχημα τρεις επιβάτες, αντί κομίστρου άνω των 30 ευρώ παρ' εκάστω, ενώ η μεταφορά αυτή έχει ανατεθεί στην καταγγέλουσα ανώνυμη εταιρεία ....

Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι επί της από 17-4-2008 και με αριθμό έκθ. κατ. 176/2008 αγωγής της Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "... ΑΕ" κατά (μεταξύ άλλων και) της κατηγορουμένης, για παρόμοια περίπτωση που έλαβε χώρα στον ίδιο τόπο, αλλά σε άλλο χρόνο, εκδόθηκε η υπ' αρ. 226/2010 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βόλου, κατά την τακτική διαδικασία, η οποία έκανε δεκτή εν μέρει την ως άνω αγωγή, υποχρέωσε την κατηγορουμένη να παύσει να εκτελεί μεταφορές με αυτοκίνητα ταξί και αγοραία από …. προς … και αντίστροφα, παρέχοντας εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρο και με μισθώσεις εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας των ταξί με τους ιδιοκτήτες - οδηγούς των οποίων αυτή συνεργάζονταν, καθώς και να παραλείπει στο μέλλον να εκτελεί μεταφορές με αυτοκίνητα ταξί και αγοραία από … προς … και αντίστροφα, παρέχοντας εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρο και με μισθώσεις εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας των TAXI. Η εν λόγω απόφαση δημοσιεύτηκε στις 21-7-2010, επιδόθηκε δε νομίμως στον πληρεξούσιο δικηγόρο και νόμιμο αντίκλητο της κατηγορουμένης, Τ. Ε., στις 30 Νοεμβρίου 2010, όπως προκύπτει από την με αριθμ. …13/30-11-2010 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Βόλου Α. Κ.. Επομένως, η κατηγορούμενη αν και γνώριζε ήδη στις 30-11-2010 για την έκδοση και δημοσίευση της ως άνω δικαστικής απόφασης, με την οποία υποχρεώθηκε σε πράξη που δεν μπορούσε να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτόνταν αποκλειστικά από τη βούλησή της, αυτή, εν τούτοις παρέβη στον ως άνω τόπο και χρόνο, με πρόθεση, τις διατάξεις της αποφάσεως αυτής, η οποία είναι μεν διαπλαστική και όχι καταψηφιστική, πλην όμως, όπως ήδη ανωτέρω αναφέρεται, για τη θεμελίωση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος τούτου δεν απαιτείται η παραβιαζόμενη αυτή απόφαση να διαλαμβάνει εξαναγκαστικά μέτρα ή να έχει επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση της κατά τον ΚΠολΔ (ΑΠ 1094/2014, ΑΠ 1806/2010 δημ. ΝΟΜΟΣ).

Από τα παραπάνω σαφώς αποδείχτηκε ότι η κατηγορούμενη, στον ως άνω τόπο και χρόνο : Α) Ως ιδιοκτήτρια πρακτορείου χερσαίων μεταφορών που διατηρεί στο Βόλο, με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε διάταξη δικαστικής απόφασης με την οποία υποχρεώθηκε σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και που η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη Βούλησή της. Συγκεκριμένα, ενώ με την υπ' αριθμ. 226/2010 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βόλου, υποχρεώθηκε να πάψει να εκτελεί μεταφορές με αυτοκίνητα ταξί και αγοραία από … προς … και αντίστροφα παρέχοντας εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρο και με μισθώσεις εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας της, εντούτοις η ως άνω κατηγορούμενη δεν συμμορφώθηκε με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση και διέπραξε την υπό στοιχείο Β' του παρόντος πράξη, παραβιάζοντας έτσι με πρόθεση την άνω δικαστική απόφαση.
Β) Η κατηγορούμενη υπό την προαναφερθείσα ιδιότητά της, τελούσα σε συνεννόηση και με τη βοήθεια του Χ. Π., οδηγού και ιδιοκτήτη του υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ...21 Δ.Χ.Ε. αυτοκινήτου, διενήργησε επιβατική μεταφορά με κόμιστρο που έχει ανατεθεί σε άλλον φορέα. Συγκεκριμένα, κατελήφθησαν στον ανωτέρω τόπο και χρόνο να εκτελούν παράνομα δρομολόγιο με πολλαπλή προμίσθωση προς … μεταφέροντας με το άνω όχημα τρεις επιβάτες με κόμιστρο 30 ευρώ έκαστος, ενώ η μεταφορά αυτή έχει ανατεθεί στην καταγγέλουσα ανώνυμη εταιρεία ....

Επομένως πρέπει αυτή να κηρυχθεί ένοχη για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται, οι οποίες στοιχειοθετούνται πλήρως τόσο κατά την αντικειμενική, όσο και κατά την υποκειμενική τους υπόσταση." Ακολούθως δε κήρυξε ένοχη την κατηγορούμενη του ότι στην 280 Χ/Θ της ΠΑΘΕ, στις 04-03-2012, η άνω κατηγορούμενη τέλεσε τα ακόλουθα ποινικά αδικήματα:
Α) Ως ιδιοκτήτρια πρακτορείου χερσαίων μεταφορών που διατηρεί στο Βόλο, με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε διάταξη δικαστικής απόφασης με την οποία υποχρεώθηκε σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και που η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη Βούλησή της. Συγκεκριμένα, ενώ με την υπ' αριθμ. 226/2010 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βόλου, υποχρεώθηκε να πάψει να εκτελεί μεταφορές με αυτοκίνητα ταξί και αγοραία από … προς … και αντίστροφα παρέχοντας εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρο και με μισθώσεις εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας της, εντούτοις η ως άνω κατηγορούμενη δεν συμμορφώθηκε με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση και διέπραξε την υπό στοιχείο Β' του παρόντος πράξη, παραβιάζοντας έτσι με πρόθεση την άνω δικαστική απόφαση.
Β) Η κατηγορούμενη υπό την προαναφερθείσα ιδιότητά της, τελούσα σε συνεννόηση και με τη βοήθεια του Χ. Π., οδηγού και ιδιοκτήτη του υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ...21 Δ.Χ.Ε. αυτοκινήτου, διενήργησε επιβατική μεταφορά με κόμιστρο που έχει ανατεθεί σε άλλον φορέα. Συγκεκριμένα, κατελήφθησαν στον ανωτέρω τόπο και χρόνο να εκτελούν παράνομα δρομολόγιο με πολλαπλή προμίσθωση προς Αθήνα μεταφέροντας με το άνω όχημα τρεις επιβάτες με κόμιστρο 30 ευρώ έκαστος, ενώ η μεταφορά αυτή έχει ανατεθεί στην καταγγέλουσα ανώνυμη εταιρεία "...", και την καταδίκασε σε συνολική ποινή φυλακίσεως δεκατριών (13) μηνών.

Υπό τις προαναφερόμενες παραδοχές υπάρχει έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, διότι δεν αναφέρονται σε αυτή με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, που στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου, για τη συνδρομή των αντικειμενικών στοιχείων του εγκλήματος της παραβάσεως του άρθρου 232 α ΠΚ, αφού κατά τα προεκτεθέντα, για την αντικειμενική θεμελίωση του εγκλήματος αυτού απαιτείται μη συμμόρφωση, μεταξύ άλλων σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως για την οποία πρέπει να συντρέχει το στοιχείο της εκτελεστότητας. Ειδικότερα υπάρχει κενό και ασάφεια στο σκεπτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως ως προς το κρίσιμο ζήτημα του προσδιορισμού της εκτελεστότητας της υπ' αριθμ. 226/2010 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βόλου, κατά τον χρόνο τελέσεως (4-3-2012) της παραβάσεως του άρθρου 232 Α ΠΚ, και συγκεκριμένα δεν αναφέρεται εάν στις 4-3-2012, η ανωτέρω απόφαση ήταν εκτελεστή, ιδιότητα την οποία θα προσελάμβανε είτε δια της κηρύξεώς της προσωρινώς εκτελεστής, είτε διά της τελεσιδικίας της. Επομένως, ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. δ ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός.

Περαιτέρω όμως και υπό τις προαναφερόμενες παραδοχές, όσον αφορά την αξιόποινη πράξη της παραβάσεως του άρθρου 18 παρ.1 Ν.1903/1990, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την προσβαλλομένη απόφαση, διέλαβε την, από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ, αξιουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ'αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, όλα τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία κατά την ανέλεγκτη κρίση του αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους νομικούς συλλογισμούς με βάση τους οποίους υπήγαγε τα περιστατικά αυτά, στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του ν.1903/1990, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου, με ελλιπή δηλαδή ή αντιφατική αιτιολογία. Ειδικότερα αναφέρεται στην προσβαλλομένη απόφαση ότι η αναιρεσείουσα, ως ιδιοκτήτρια πρακτορείου χερσαίων μεταφορών στο …, διενήργησε μέσω του συνεργάτη της Χ. Π., οδηγού Δ.Χ.Ε. Αυτοκινήτου (ταξί), παράνομα δρομολόγιο με πολλαπλή προμίσθωση από … προς …., μεταφέροντας με το άνω όχημα τρείς επιβάτες αντί κομίστρου 30 ευρώ έκαστος, ενώ η μεταφορά αυτή έχει ανατεθεί αποκλειστικά στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "...". Οι λοιπές αιτιάσεις πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Δικαστηρίου και είναι απαράδεκτες. Η δε εκτίμηση και αξιολόγηση των αποδείξεων, την οποία πλήττουν ως εσφαλμένη οι αυτές αιτιάσεις, υπό την επίφαση της ελλείψεως ειδικής αιτιολογίας της αποφάσεως, δεν ελέγχεται αναιρετικώς. Επομένως οι από το άρθρο 510 παρ.1, στοιχ.Δ και Ε' πρώτος και δεύτερος λόγοι αναιρέσεως, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται η αιτίαση ότι το Δικαστήριο, δεν απάντησε στον αυτοτελή ισχυρισμό ότι η αναιρεσείουσα με την, ως άνω, ιδιότητά της "είχε προβεί σε προμίσθωση ταξί και ότι οι πελάτες που μετέφερε γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα μοιραστούν ισομερώς τα έξοδα της μεταφοράς του, ανάλογα με τον αριθμό των επιβαινόντων και τη διαδρομή".

Όμως ο ισχυρισμός αυτός είναι αρνητικός της κατηγορίας και όχι αυτοτελής, η δε απόρριψή του δεν απαιτεί ειδική αιτιολόγηση, αλλά καλύπτεται από την αιτιολογία για την ενοχή. Επομένως ο από το άρθρο 510 παρ.1, στοιχ.Β ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Κατ'ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλομένη απόφαση ως προς το κεφάλαιό της περί ενοχής της αναιρεσείουσας για την πράξη της παραβάσεως του άρθρου 232 Α ΠΚ, την επιβολή της ποινής για την πράξη αυτή και την επιβληθείσα συνολική ποινή.

Ακολούθως να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο Δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως, και να απορριφθεί η αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ.

Αναιρεί εν μέρει την υπ'αριθμ.38/2018 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου ως προς το κεφάλαιό της περί ενοχής της αναιρεσείουσας για την πράξη της παραβάσεως του άρθρου 232 Α ΠΚ, την επιβολή της ποινής για την πράξη αυτή και την επιβληθείσα συνολική ποινή.

Παραπέμπει την υπόθεση κατά το, αναιρούμενο, ως άνω, μέρος της, για νέα συζήτηση, στο ίδιο Δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την από 13-3-2018 αίτηση αναιρέσεως της Ε. Γ. του Ι., κατά της υπ' αριθμ. 38/2018 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιανουαρίου 2019.

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 27 Φεβρουαρίου 2019.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ  Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ