ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ ΣΤΗΝ ΕΚΟΥΣΙΑ (εν προκειμένω υπερχρεωμένα) - ΕΝΝΟΙΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ - ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Ειρ.Λαμ. 167/2020

ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ ΣΤΗΝ ΕΚΟΥΣΙΑ (εν προκειμένω υπερχρεωμένα) - Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 583, 586, 590, 739, 748 παρ. 3 και 773 ΚΠολΔ προκύπτει ότι κατά των αποφάσεων που εκδίδονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας μπορεί να ασκήσει τριτανακοπή κάθε τρίτος, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Ως τρίτος νοείται όποιος δεν απέκτησε την ιδιότητα του διαδίκου κατά την έννοια της εκούσιας δικαιοδοσίας, δηλαδή δεν είναι αιτών στη σχετική δίκη ή δεν άσκησε παρέμβαση,ή δεν κλητεύθηκε με διαταγή του δικαστή (κατά την κατάθεση της αίτησης) ή δεν προσεπικλήθηκε με διαταγή του δικάζοντας δικαστηρίου να λάβει μέρος σ' αυτή. Περαιτέρω, έννομο συμφέρον για την άσκηση τριτανακοπής έχει εκείνος που βλάπτεται άμεσα ή έμμεσα από τις έννομες συνέπειες της τριτανακοπτόμενης απόφασης ή εκείνος για τα συμφέροντα του οποίου δημιουργείται άμεσος ή ενδεχόμενος κίνδυνος από την έκδοση αυτής και τις έννομες συνέπειες της, ενώ δεν απαιτείται η επίκληση από τον τριτανακόπτοντα δόλου ή συμπαιγνίας των αρχικών διαδίκων. Εξάλλου, λόγο τριτανακοπής αποτελεί κάθε ισχυρισμός που βάλλει κατά της ουσιαστικής ή τυπικής ορθότητας της απόφασης όπως ότι δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση της απόφασης ή ότι αν ακουγόταν ο ίδιος τριτανακόπτων η απόφαση θα ήταν διαφορετική. Για να είναι δε ορισμένος ο εκάστοτε λόγος τριτανακοπής, θα πρέπει επιπλέον να προκύπτει σαφώς, με τη μορφή αιτιώδους συνδέσμου, η σχέση της δικαστικής κρίσης που προσβάλλεται και της βλάβης ή του κινδύνου βλάβης των εννόμων συμφερόντων του τριτανακόπτοντος. Η απόφαση που δέχεται την τριτανακοπή ακυρώνει ή κηρύσσει ανενεργό την προσβαλλόμενη απόφαση ως προς τον τρίτο ανακόπτοντα. Αν ο τρίτος είναι πιστωτής, ενδέχεται να καταστεί ανενεργός όλη η απόφαση και η υπαγωγή του οφειλέτη στη διαδικασία.

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ. ΕΝΝΟΙΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ - ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ - Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 8 παρ. 4 του Ν. 3869/2010 και 758 ΚΠσλΔ προκύπτει ότι. .... απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάκληση ή μεταρρύθμιση οριστικής αποφάσεως της εκούσιας δικαιοδοσίας είναι η ύπαρξη νέων πραγματικών περιστατικών, ήτοι περιστατικών που προέκυψαν μετά τη δημοσίευση της κρίσιμης αποφάσεως, της οποίας ζητείται η ανάκληση ή η μεταρρύθμιση ή η μετά τη δημοσίευση αυτής μεταβολή των συνθηκών βάσει των οποίων αυτή εκδόθηκε. Ως νέα πραγματικά δεδομένα νοούνται και περιστατικά που υπήρχαν όταν εκδόθηκε η υπό ανάκληση ή μεταρρύθμιση απόφαση, αλλά δεν τέθηκαν υπόψη του δικαστηρίου που την εξέδωσε, χωρίς να ενδιαφέρει η τυχόν υπαιτιότητα του αιτούντος στην έγκαιρη προβολή αυτών. Δεν νοούνται όμως ως «νέα» τα ανακαλυφθέντα εκ των υστέρων αποδεικτικά μέσα για ήδη εξετασθέντα πραγματικά περιστατικά. Τα νέα πραγματικά περιστατικά πρέπει να είναι, κατ' εύλογη κρίση, σημαντικά με ουσιώδη και αποφασιστική επιρροή στην έκβαση της δίκης, να προσδίδουν διαφορετική πραγματική εικόνα από εκείνη που είχε δεχθεί το δικαστήριο και να ανατρέπουν ή να διαφοροποιούν σημαντικά τη βάση επί της οποίας στηρίχθηκε η απόφασή του. Διαφορετική είναι η περίπτωση εκείνη κατά την οποία τα γεγονότα είχαν μεν τότε προβληθεί στη δίκη (προτάσεις, καταχώριση στα πρακτικά), όμως δεν είχαν αξιολογηθεί από το δικαστήριο ή είχαν εσφαλμένως αξιολογηθεί.

Είναι πρόδηλο ότι στην έννοια της εμφανίσεως νέων πραγματικών περιστατικών και της μεταβολής των συνθηκών δεν συμπεριλαμβάνονται ol νομικές πλημμέλειες της απόφασης, ούτε και η διαφορετική στάθμιση ή αξιολόγηση εκ μέρους των ενδιαφερομένων της πραγματικής καταστάσεως, βάσει της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της οποίας ζητείται η ανάκληση. Μόνη διέξοδος στις παραπάνω περιπτώσεις είναι η προσβολή της εσφαλμένης αποφάσεως με τα εκάστοτε επιτρεπόμενα ένδικα μέσα, κυρίως έφεση.

Οι συνδρομητές στο πλήρες πρόγραμμα της Νομοπαίδειας μπορούν να δουν ολόκληρη την απόφαση εδώ.