Συνθετη Αναζητηση Νομοθεσιας - Νομολογιας

Νομοθεσία

Α.Π 20/2021 (Ζ ΠΟΙΝΙΚΕΣ) ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ- ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΒΕΒΑΙΗ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ

ΑΠ 20/2021  (Ζ ΠΟΙΝΙΚΕΣ) ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ- ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ- ΕΝΝΟΙΑ ΝΕΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ- ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΒΕΒΑΙΗ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ- ΔΕΚΤΗ Η ΑΙΤΗΣΗ   (525 ΚΠΔ)-   "Νέα γεγονότα ή αποδείξεις" είναι εκείνες οι οποίες δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστες στους δικαστές που δίκασαν, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυψαν μεταγενέστερα και οι οποίες μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, υπό την προϋπόθεση ότι, εκτιμώμενες είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, καθιστούν φανερό σε βαθμό που αγγίζει τη βεβαιότητα, και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή ότι καταδικάσθηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά διέπραξε (ΑΠ 452/2016, 785/2002, 557/2002, και Θεοχ. Δαλακούρα, Επανάληψη της Διαδικασίας, 2007, σελ. 264-265). Από τα νεότερα  στοιχεία και συγκεκριμένα από την νεώτερη ιατρική πραγματογνωμοσύνη, η οποία δεν διέγνωσε κατάγματα στο θύμα και από την απόφαση των πολιτικών δικαστηρίων  που έκριναν ψευδή την προγενέστερη ιατρική γνωμάτευση, καθίσταται φανερό, σε βαθμό που αγγίζει τη βεβαιότητα, ότι ο αιτών είναι αθώος της πράξης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης, για την οποία έχει καταδικασθεί.

Κείμενο

Απόφαση 20 / 2021    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Αριθμός 20/2021
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αρτεμισία Παναγιώτου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Διονυσία Μπιτζούνη, Μιλτιάδη ΧατζηΓ., Κωνσταντίνα Μαυρικοπούλου και Μαριάνθη Παγουτέλη-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λάμπρου Σοφουλάκη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευθυμίας Καλογεροπούλου.
Συνήλθε ως Συμβούλιο, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 7 Οκτωβρίου 2020, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αιτούντος Ε. Τ... του Γ., κατοίκου .., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Κωνσταντίνου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ για επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε με την υπ' αριθμ. 79/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου.
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ναυπλίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αιτών ζητεί τώρα την επανάληψη της διαδικασίας, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 4 Μαΐου 2020 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 459/2020.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Λάμπρος Σοφουλάκης, εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτρη Παπαγεωργίου, 153/13-7-2020, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Εισάγω στο Συμβούλιο Σας, σύμφωνα με τα άρθρα 525§1 αριθμ. 2, 528§§1, 3 και 529 ΚΠΔ την από 4-5-2020 αίτηση του Ε. Τ. του Γ., κατοίκου .., με την οποία ζητεί προς το συμφέρον του την επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε με την υπ' αριθμ. 79/2018 αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, με την οποία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης (10) μηνών για ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη (άρθρα 308§1α ΠΚ, 6§1 Ν.3500/2006), και εκθέτω τα ακόλουθα: Σύμφωνα με το άρθρο 525 §1 αριθμ. 2 ΚΠΔ, η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται, προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα μόνο στις περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και εκείνη κατά την οποία, ύστερα από την οριστική καταδίκη κάποιου, αποκαλύφθηκαν νέα-άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν- γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία μόνα τους, ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομιστεί προηγουμένως, κάνουν φανερό ότι αυτός που καταδικάστηκε είναι αθώος ή καταδικάστηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε. Κατά την αληθή έννοια της διατάξεως αυτής "νέα γεγονότα ή αποδείξεις" είναι εκείνες οι οποίες δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστες στους δικαστές που δίκασαν, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυψαν μεταγενέστερα και οι οποίες μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, υπό την προϋπόθεση ότι, εκτιμώμενες είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, καθιστούν φανερό σε βαθμό που αγγίζει τη βεβαιότητα, και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή ότι καταδικάσθηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά διέπραξε (ΑΠ 452/2016, 785/2002, 557/2002, και Θεοχ. Δαλακούρα, Επανάληψη της Διαδικασίας, 2007, σελ. 264-265). Ως γεγονότα εκλαμβάνονται, κατά την ίδια διάταξη, περιστατικά, σχέσεις, ιδιότητες, τα οποία είναι δυνατόν να ασκήσουν, αμέσως ή εμμέσως, επιρροή στην ελάσσονα πρόταση της αποφάσεως, η οποία πλήττεται με την αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας. Δεν μπορούν όμως να αποτελέσουν λόγο επαναλήψεως της διαδικασίας γεγονότα τα οποία δεν ήταν άγνωστα στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, αλλ' αντίθετα ερευνήθηκε και απορρίφθηκαν από αυτούς, έστω και μετά από εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που τέθηκαν υπόψη τους, καθώς και εκείνα με τα οποία επιδιώκεται ο από ουσιαστικής και νομικής πλευράς επανέλεγχος της προσβαλλόμενης αποφάσεως, με βάση το αποδεικτικό υλικό που έλαβαν υπόψη τους οι δικαστές που την εξέδωσαν, αφού η αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας, ως στρεφόμενη εναντίον αμετάκλητης αποφάσεως, δεν αποτελεί τακτικό ένδικο μέσο, αλλά ο χαρακτήρας και η αληθής φύση της την κατατάσσει στα έκτακτα ένδικα μέσα, όπως με σαφήνεια ορίζει ο ισχύων Κώδικας Ποινικής Δικονομίας (άρθρο 462 §2 ΚΠΔ). Αναφορικά με την αρμοδιότητα για την επί της αιτήσεως επαναλήψεως της διαδικασίας δικαστική κρίση, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 529 εδ. α και 528 §3, εφόσον πρόκειται για απόφαση Τριμελούς Εφετείου, αρμόδιο να αποφανθεί είναι το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου (σε Συμβούλιο), το οποίο σχηματίζει την κρίση του από την έρευνα των πρακτικών της δίκης που προηγήθηκε και τα έγγραφα που υπάρχουν στη δικογραφία ή συνάπτονται στην αίτηση. Στην προκείμενη περίπτωση, ο αιτών Ε. Τ. καταδικάσθηκε αμετάκλητα, σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με την υπ' αριθμ. 79/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου ( η οποία καταχωρίσθηκε στο ειδικό βιβλίο στις 16-4-2018 και έχει ή δη παρέλθει η προθεσμία ασκήσεως αιτήσεως αναιρέσεως κατ' αυτής) για το πλημμέλημα της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης (άρθρο 308 § 1α Π.Κ, 6 § 1 Ν. 3500/2006) και συγκεκριμένα για το ότι "στην Κόρινθο την 1-9-2014, προξένησε σε άλλο μέλος της οικογένειας του σωματικές κακώσεις και ειδικότερα ηθελημένα επετέθη κατά της εγκαλούσης εν διαστάσει συζύγου του Σ. Μ. του Θ. και την έπιασε από τον λαιμό και την έριξε στο έδαφος προκαλώντας ρωγμώδες (κάταγμα ) Δε 1ου μεταταρσίου". Ο αιτών Ε. Τ., με την από 4-5-2020 αίτησή του, η οποία είναι νόμιμη και αρμοδίως εισάγεται στο Δικαστήριο σας (άρθρο 525 § 1 αριθμ. 2, 528 §§ 1,3, 529 εδ. α Κ.Π.Δ), ζητεί την υπέρ αυτού επανάληψη της διαδικασίας επειδή τα προσκομιζόμενα τρία κρίσιμα στοιχεία, δηλαδή α) η από 17/12/2018 έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του ορθοπεδικού - χειρουργού Β. Μ., β) η υπ' αριθμ. 92/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου και γ) το με αριθμό ΒΜ Β 17/1198 κατηγορητήριο ποινικής δικογραφίας ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου με κατηγορούμενο για ψευδή ιατρική πιστοποίηση τον ιατρό Μ. Σ., τα οποία αποτελούν νέες αποδείξεις, άγνωστες στους δικαστές που τον καταδίκασαν, καθιστούν φανερό ότι είναι αθώος. Από την καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, σε συνδυασμό με την πρωτοβάθμια υπ' αριθμ. 1543/2014 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, προκύπτει ότι προσκομίσθηκε στο δικαστήριο από την παθούσα και αναγνώσθηκε η από 1 -9- 2014 ιατρική γνωμάτευση του ορθοπεδικού - χειρουργού Μ. Σ. ο οποίος βεβαιώνει ότι εξέτασε την Σ. Μ., την 1-9-2014, και διέγνωσε "ρωγμώδες κάταγμα 1ης φάλαγγας μεγάλου δακτύλου δεξιού ποδός" (βλ. αντίγραφο της επίμαχης γνωματεύσεως). Η διαμορφωθείσα καταδικαστική κρίση των δικαστών προφανέστατα βασίσθηκε στο περιεχόμενο του αποδεικτικού αυτού στοιχείου, αφού το εν λόγω "ρωγμώδες κάταγμα" συνιστά τη σωματική κάκωση για την οποία καταδικάστηκε ο Ε. Τ.. Ο τελευταίος, ωστόσο, δεν παρέμεινε αδρανής αλλά προσέφυγε στα πολιτικά και στα ποινικά δικαστήρια ασκώντας αγωγή (από αδικοπραξία) και καταθέτοντας έγκληση για ψευδή ιατρική πιστοποίηση και ηθική αυτουργία κατά των Μ. Σ. και Σ. Μ.. Αποτέλεσμα των ενεργειών του καταδικασθέντος Ε. Τ. ήταν να προκύψουν νεότερα σημαντικά στοιχεία. Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, με την υπ' αριθμ. 397/2017 απόφασή του, διέταξε τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης αναφορικά με τα ευρήματα της από 1-9-2014 ακτινογραφίας και της επίδικης γνωματεύσεως του Μ. Σ. και όρισε πραγματογνώμονα τον ορθοπεδικό Β. Μ.. Ο πραγματογνώμονας ιατρός με την από 17-12-2018 (κατατεθείσα στο πολιτικό δικαστήριο) έκθεσή του αποφαίνεται ότι "η ακτινογραφία δεν δεικνύει κάταγμα ή άλλη οστική βλάβη επί του δεξιού άκρου ποδός, ούτε επί του μεγάλου δακτύλου, ούτε σε οποιοδήποτε οστούν που απεικονίζεται στην ακτινογραφία.
Συνεπώς, βάσει της ακτινογραφίας {η Σ. Μ.} δεν υπέστη ρωγμώδες κάταγμα γενικώς άκρου ποδός και ειδικώς μεγάλου δακτύλου δεξιού άκρου ποδός. Η από 1-9-2014 γνωμάτευση του ιατρού κυρίου Μ. Σ. δεν ήταν ορθή" (βλ. σελ. 4 της εκθέσεως ιατρικής πραγματογνωμοσύνης Β. Μ.). Τελικά το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, με τη δημοσιευθείσα στις 27-3-2020 υπ' αριθμ. 92/2020 απόφαση, δικαίωσε τον Ε. Τ. αφού δέχτηκε το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης και έκρινε ότι η επίμαχη ιατρική γνωμάτευση ήταν (συνειδητά) ψευδής (βλ. σελ. 6 και 8 της αποφάσεως), υποχρεώνοντας στη Σ. Μ. και τον Μ. Σ. να καταβάλουν κάποια ποσά ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Παράλληλα η ποινική διερεύνηση των καταγγελθέντων με την κατατεθείσα στις 6-10-2014 έγκληση του Ε. Τ. κατέληξε στην παραπομπή στο ακροατήριο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου του Μ. Σ., ως υπαίτιου ψευδούς ιατρικής πιστοποιήσεως, και της Σ. Μ., ως υπαίτιας ηθικής αυτουργίας στην πράξη αυτή και χρήσεως ψευδούς ιατρικής πιστοποιήσεως στο δικαστήριο (βλ. αντίγραφο κατηγορητηρίου με ΑΒΜ Β 17/1198). Η υπόθεση αρχικά προσδιορίσθηκε στη δικάσιμο της 28-1-2019, αλλά συνεχίζει να εκκρεμεί λόγω αναβολών. Από την αξιολόγηση των τριών προαναφερόμενων νέων αποδεικτικών στοιχείων (εκθέσεως πραγματογνωμοσύνης Β. Μ., αποφάσεως 92/2020 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου και απαγγελθείσα κατηγορία κατά των Μ. Σ. και της Σ. Μ. ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου) συνάγεται ότι εάν οι δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων είχαν (και) αυτά υπόψη τους κατά την αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού, θα ήταν αδύνατος ο σχηματισμός δικανικής πεποιθήσεως (σε βαθμό βεβαιότητας) για την αλήθεια της κατηγορίας, που αποδιδόταν στον αιτούντα Ε. Τ.. Δηλαδή, από τα νεότερα αυτά στοιχεία καθίσταται φανερό, σε βαθμό που αγγίζει τη βεβαιότητα, ότι ο αιτών είναι αθώος της πράξης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης, για την οποία έχει καταδικασθεί.
Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η υπό κρίση αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας είναι βάσιμη και πρέπει να γίνει δεκτή. Συνακόλουθα, πρέπει να ακυρωθεί η υπ' αριθμ. 79/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, κρίνεται δε αναγκαία η επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο της υπόθεσης, για την οποία εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση, γι' αυτό πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 529 εδ. δ Κ.Π.Δ (βλ. και ΑΠ 505/1994) στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Καλαμάτας, ως ομοιόβαθμου δικαστηρίου προς εκείνο που εξέδωσε την ακυρούμενη απόφαση.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ:1) Να γίνει δεκτή η από 4-5-2020 αίτηση του Ε. Τ. του Γ. για επανάληψη της διαδικασίας. 2) Να ακυρωθεί η υπ' αριθμ. 79/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου. 3) Να παραπεμφθεί η υπόθεση, για επανάληψη της συζήτησης, στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Καλαμάτας.
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημήτρης Παπαγεωργίου άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και τον πληρεξούσιο του αιτούντος.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 525 παρ. 1 περίπτωση 2 ΚΠΔ "η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα, αν μετά την οριστική καταδίκη του αποκαλύφθηκαν νέα, άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν, γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία από μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομιστεί προηγουμένως, κάνουν φανερό ότι αυτός που καταδικάστηκε είναι αθώος ή καταδικάστηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο, που πραγματικά τέλεσε". Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, νέα γεγονότα ή αποδείξεις είναι εκείνες που δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστες στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, ανεξάρτητα αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυψαν μεταγενέστερα, την κρίση δε αυτή σχηματίζει το δικαστήριο, που εξετάζει την αίτηση για επανάληψη της διαδικασίας, από την έρευνα των πρακτικών της προηγούμενης δίκης, καθώς και από τα έγγραφα της δικογραφίας. Νέες αποδείξεις μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, όπως καταθέσεις νέων μαρτύρων ή και νεότερες καταθέσεις, συμπληρωματικές ή διευκρινιστικές ή και τροποποιητικές εκείνων που τέθηκαν υπόψη του δικαστηρίου ή νέα έγγραφα ή άλλα στοιχεία τα οποία διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υπόθεσης, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι αποδείξεις αυτές εκτιμώμενες είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομιστεί στο δικαστήριο που εξέδωσε την καταδικαστική απόφαση, καθιστούν φανερό, και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή καταδικάστηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε (ΑΠ 452/2016). Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 528 παρ. 1 και 3 και 529 ΚΠΔ, αρμόδιο να αποφασίσει για την αίτηση επανάληψης της διαδικασίας είναι το Συμβούλιο Εφετών, αν η αμετάκλητη απόφαση απαγγέλθηκε από Πλημμελειοδικείο, και σε κάθε άλλη περίπτωση το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου. Στην προκειμένη περίπτωση με την κρινόμενη, από 4-5-2020, αίτηση, ο αιτών Ε. Τ...Σ του Γ., ζητεί την επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε με την, υπ' αριθ. 79/2018, αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Ναυπλίου, με την οποία κρίθηκε ένοχος για την αξιόποινη πράξη της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης (άρθ. 308 παρ. 1α Π.Κ., 6 παρ. 1 ν. 3500/2006) και του επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως, δέκα (10) μηνών ανασταλείσα επί τριετία, για τον λόγο ότι μετά τη έκδοσή της προέκυψαν τα αναφερόμενα στην αίτησή του, νέα και άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν, αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία αν ήταν γνωστά στους Δικαστές του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Ναυπλίου, θα γινόταν φανερό ότι ήταν αθώος για την πράξη που τον καταδίκασαν. Η αίτηση αυτή, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην αρχή της παραγράφου αυτής, αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται στο παρόν αρμόδιο συμβούλιο και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις που προαναφέρθηκαν. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί κατ` ουσία, με την παρουσία του αιτούντος ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του.
Όπως προκύπτει από την προαναφερθείσα απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, με αριθ. 79/2018, σε συνδυασμό και με την πρωτόδικη, με αριθ. 1543/2014, απόφαση του Αυτοφώρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, ο αιτών κηρύχθηκε ένοχος, σε δεύτερο βαθμό, για την πράξη της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης (άρθ. 308 παρ. 1α Π.Κ., 6 παρ. 1 ν. 3500/2006) και ειδικότερα, το Δικαστήριο κήρυξε τον ήδη αιτούντα ένοχο του ότι: "Στην Κόρινθο, στις 1-9-2014, ο κατηγορούμενος Ε. Τ., προξένησε σε άλλο μέλος της οικογενείας του σωματικές κακώσεις και ειδικότερα ηθελημένα επιτέθηκε κατά της εγκαλούσας, εν διαστάσει, συζύγου του, Σ. Μ. του Θ. και την έπιασε από τον λαιμό και την έριξε στο έδαφος προκαλώντας της ρωγμώδες (κάταγμα) ΔΕ 1ου μεταταρσίου". Η ως άνω, υπ' αριθ. 79/2018, τελεσίδικη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, που εκδόθηκε κατ' έφεση της, υπ' αριθ. 1543/4-9-2014, πρωτόδικης απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, καταχωρήθηκε στο ειδικό βιβλίο στις 16-4-2018 και κατ' αυτής δεν ασκήθηκε αίτηση αναίρεσης, εντός της νόμιμης προθεσμίας (βλ. υπ' αριθ. 30/25-5-2020 βεβαίωση του Γραμματέα του Εφετείου Ναυπλίου και υπ' αριθ. 235/4-5-2020 πιστοποιητικό του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου) και επομένως κατέστη αμετάκλητη. Από την ως άνω καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου προκύπτει ότι η εγκαλούσα προς απόδειξη των ισχυρισμών της, προσκόμισε στο Δικαστήριο την, από 1-9-2014, ιατρική γνωμάτευση του ορθοπεδικού -χειρουργού Μ. Σ., ο οποίος βεβαιώνει ότι εξέτασε τη Σ. Μ., την 1-9-2014, και διέγνωσε "ρωγμώδες κάταγμα 1ης φάλαγγας μεγάλου δακτύλου δεξιού ποδός" (βλ. αντίγραφο της, από 1-9-2014, επίμαχης γνωματεύσεως). Η διαμορφωθείσα καταδικαστική κρίση των δικαστών προφανέστατα βασίσθηκε στο περιεχόμενο του αποδεικτικού αυτού στοιχείου, αφού το εν λόγω "ρωγμώδες κάταγμα" συνιστά τη σωματική κάκωση για την οποία και καταδικάστηκε ο Ε. Τ.. Ο τελευταίος, ωστόσο, δεν παρέμεινε αδρανής αλλά προσέφυγε στα πολιτικά και στα ποινικά δικαστήρια, επικαλούμενος ότι η ως άνω γνωμάτευση ήταν ψευδής, ασκώντας αγωγή (από αδικοπραξία) και καταθέτοντας έγκληση για ψευδή ιατρική πιστοποίηση και ηθική αυτουργία κατά των Μ. Σ. και Σ. Μ.. Αποτέλεσμα των ενεργειών του καταδικασθέντος Ε. Τ. ήταν να προκύψουν νεότερα σημαντικά στοιχεία. Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, με την, υπ' αριθμ. 397/2017, απόφαση του, διέταξε τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης αναφορικά με τα ευρήματα της, από 1-9-2014, ακτινογραφίας και της επίδικης γνωματεύσεως του Μ. Σ. και όρισε πραγματογνώμονα τον ορθοπεδικό Β. Μ.. Ο πραγματογνώμονας ιατρός με την, από 17-12-2018, (κατατεθείσα στο πολιτικό δικαστήριο) έκθεση του αποφαίνεται ότι "η ακτινογραφία δεν δεικνύει κάταγμα ή άλλη οστική βλάβη επί του δεξιού άκρου ποδός, ούτε επί του μεγάλου δακτύλου, ούτε σε οποιοδήποτε οστούν που απεικονίζεται στην ακτινογραφία.
Συνεπώς, βάσει της ακτινογραφίας {η Σ. Μ.} δεν υπέστη ρωγμώδες κάταγμα γενικώς άκρου ποδός και ειδικώς μεγάλου δακτύλου δεξιού άκρου ποδός. Η, από 1-9-2014, γνωμάτευση του ιατρού κυρίου Μ. Σ. δεν ήταν ορθή" (βλ. σελ. 4 της, από 17-12-2018, εκθέσεως ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του Β. Μ.). Τελικά το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, με τη δημοσιευθείσα στις 27-3-2020, υπ' αριθμ. 92/2020, απόφαση, δικαίωσε τον Ε. Τ. αφού δέχτηκε το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης και έκρινε ότι η επίμαχη ιατρική γνωμάτευση ήταν (συνειδητά) ψευδής (βλ. σελ. 6 και 8 της αποφάσεως), υποχρεώνοντας τη Σ. Μ. και τον Μ. Σ. να καταβάλουν στον ενάγοντα και ήδη αιτούντα την επανάληψη της διαδικασίας, τα αναφερόμενα στην απόφαση αυτή ποσά, ως χρηματική ικανοποίηση του, λόγω ηθικής βλάβης. Παράλληλα η ποινική διερεύνηση των καταγγελθέντων με την κατατεθείσα στις 6-10-2014, έγκληση του Ε. Τ. κατέληξε στην άσκηση ποινικής δίωξης και στην παραπομπή στο ακροατήριο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου ... του Μ. Σ., ως υπαίτιου ψευδούς ιατρικής πιστοποιήσεως, και της Σ. Μ., ως υπαίτιας ηθικής αυτουργίας στην πράξη αυτή και χρήσεως ψευδούς ιατρικής πιστοποιήσεως στο δικαστήριο (βλ. αντίγραφο κατηγορητηρίου με ΑΒΜ Β 17/1198/1-10-2018). Η υπόθεση αρχικά προσδιορίσθηκε στη δικάσιμο της 28-1-2019, αλλά συνεχίζει να εκκρεμεί λόγω αναβολών. Από την αξιολόγηση των τριών προαναφερόμενων νέων αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίζονται από τον αιτούντα, ήτοι πρωτίστως της εκθέσεως πραγματογνωμοσύνης του Β. Μ., σε συνδυασμό με την απόφαση 92/2020 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου και του αντίγραφου κατηγορητηρίου κατά των Μ. Σ. και της Σ. Μ., ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, συνάγεται ότι εάν οι δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου είχαν αυτά υπόψη τους κατά την αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού, θα ήταν αδύνατος ο σχηματισμός δικανικής πεποιθήσεως (σε βαθμό βεβαιότητας) για την αλήθεια της κατηγορίας, που αποδιδόταν στον αιτούντα Ε. Τ.. Δηλαδή, από τα νεότερα αυτά στοιχεία καθίσταται φανερό, σε βαθμό που αγγίζει τη βεβαιότητα, ότι ο αιτών είναι αθώος της πράξης της συγκεκριμένης ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης, (ρωγμώδους κατάγματος γενικώς άκρου ποδός και ειδικώς μεγάλου δακτύλου δεξιού άκρου ποδός), για την οποία έχει καταδικασθεί. Επομένως η υπό κρίση αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας είναι ουσιαστικά βάσιμη και πρέπει να γίνει δεκτή. Μετά απ' αυτά, πρέπει να ακυρωθεί η, υπ' αριθμ. 79/2018, αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, και να διαταχθεί η επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο, της υπόθεσης, για την οποία εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση. Πρέπει, επομένως, να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 529 εδ. δ Κ.Π.Δ (βλ. και ΑΠ 505/1994) στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Καλαμάτας, ως ομοιόβαθμου δικαστηρίου προς εκείνο που εξέδωσε την ακυρούμενη απόφαση.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δέχεται την, από 4-5-2020, αίτηση του Ε. Τ. του Γ., περί επανάληψης της διαδικασίας, κατά την οποία εκδόθηκε η, υπ' αριθ. 79/2018, απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου.
Ακυρώνει την ως άνω, υπ' αριθ. 79/2018, απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου.

Παραπέμπει την υπόθεση για επανάληψη της διαδικασίας στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Καλαμάτας.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2020. Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 13 Ιανουαρίου 2020.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ